سهیل زندآذر / سایت جشنواره تجسمی فجر را چک می کنم و با تائید تک عکسم در بخش داوری رو به رو و خوشحال می شوم. حالا طبق فراخوان باید اثر انتخاب شده را چاپ کرده و برای تائید نهایی به دبیرخانه جشنواره ارائه کنم.
در نهایت کار اماده شد و اثر را در بسته بندی مطمئن به تهران آوردم و شناسنامه عکس را همان شب طراحی و پشت قاب چسباندم و دبیرخانه ارائه دادم و مجدد برای اجرای یک پروژه به رشت بازگشتم. چند روز بعد سایت جشنواره را چک کردم، کار از طرف تیم داوری بدون قید و شرط تائید نهایی شده بود.
یک روز مانده به افتتاحیه نمایشگاه از رشت به تهران آمدم اما در روز افتتاحیه نمایشگاه در موزه هنرهای معاصر تهران چند بار آثار را بررسی کردم و درعین ناباوری اثرم را در نمایشگاه پیدا نکردم با دوستان پیگیر جریان شدیم و در نهایت کاشف به عمل آمد که کار در آخرین لحظه از دیوار پایین آورده شده و شناسنامه عکس آن هم بدون زیر نویس بر روی دیوار برجای مانده است.
همانجا علت را جویا شدم که دلیل بسیار ناباورانه ای آوردند، علت حذف اثر، وجود قاب عکس زنده یاد محمد علی فردین در بکراند عکس بود. همان جا دبیر جشنواره قول حل این مشکل را داد و من در عین احترام به ایشان پذیرفتم که در نهایت بعد از ۵ روز گفتند تنها راه، تغییر زیر نویس و ماهیت عکس است به طوری که آقای فردین در عکس مشخص نباشد که این جریان غیر ممکن بود بنده وظیفه خودم رو انجام داده بودم و تیم داوری نیز به رسالت خویش به عنوان داور پایبند بود حالا این وسط چه شد؟!
در آخر تصمیم گرفتم در یادداشتی به رسانه ها اعتراض کنم تا دیگر شاهد این اتفاقات غیر حرفه ای در عکاسی نباشیم و مسئولین یک اثر هنری را اسیر سیاست بازی خویش نکنند.
عکاس : سهیل زندآذر
زیرنویس اثر: انسان هایی وجود داشتند که اینقدر خوب بودند، یاد و خاطره و تصاویرشان همه جا هست و از آنها الگو برداری می شود اما انسان هایی هم هستند که انگار اصلا وجود ندارند.
دیدگاهتان را بنویسید