برگزاری سیزدهمین دوسالانه ملی عکس ایران به شیوه‌ای که بتواند ارائه دهنده نگاهی برخواسته از هویت ایرانی در آثار عکاسان کشورمان باشد در نشست انجمن عکاسان ایران با نشریات و رسانه های تخصصی عکاسی مطرح شد.
به گزارش روابط عمومی انجمن عکاسان ایران، نشست کمیته اطلاع رسانی انجمن عکاسان ایران با سایت‌های تخصصی عکس به منظور بررسی سیزدهمین دوسالانه ملی عکس ظهر امروز، ۱۲ خرداد در تالار امیرخانی خانه هنرمندان برگزار شد.
در ابتدای این نشست محمدمهدی رحیمیان، یکی از اعضاء هیات مدیره و مدیر روابط عمومی این انجمن هدف از برگزاری این نشست را ایجاد همکاری میان رسانه ها و سایت‌های عکاسی برای برگزاری هرچه بهتر دوسالانه دانست و پس از آن مسعود زنده روح کرمانی، رئیس هیات مدیره انجمن با اشاره به اینکه بهانه این جلسه دوسالانه عکس است، گفت:«اگر قرار است در این رویداد کاری انجام شود نیاز به همکاری تمام گروه‌هایی داریم که در زمینه عکاسی فعالیت می‌کنند، به همین دلیل کمیته اطلاع رسانی انجمن چنین نشستی را برگزار کرده است تا بتوانیم نظر رسانه‌های فعال این حوزه را جویا شویم.»
در ادامه کاوه بغدادچی که به نمایندگی از سایت عکاسی در این نشست حضور داشت، به ارائه پیشنهادهایی در مورد دوسالانه پرداخت:«دوسالانه یک تعریف خاص دارد اما آنچه ما در ایران در مورد دوسالانه‌ها و جشنواره‌ها شاهد هستیم مسابقه یا جایزه عکاسی است. در دوسالانه بیشتر وجه هنری و ذهنیت‌گرا مطرح است مگراینکه در عنوان آن اعلام شود که چه بخشی از هنر درنظر گرفته شده.»
او افزود:«بنظرم بهتر است برای دوسالانه تیتری درنظر گرفته نشود اما می‌توانیم تم یا موضوعی برای آن انتخاب کنیم. دوسالانه‌ها باید از نگاه کلیشه‌ای پرهیز کنند و رسیدن به یک نگاه خلاقانه بسیار مهم است.»
بغدادچی همچنین گفت که اگر به جای تک عکس، مجموعه عکس از عکاسان دریافت شود، می‌توان امکان ارزیابی بهتری در مورد آثار ارائه شده دوسالانه انجام داد. یکی از پیشنهادهای او همچنین دعوت از نمایشگاه گردان‌ها و گالری‌ها در دوسالانه بود .
علی آقاربیع، دبیر آژانس عکس جام هم دیگر سخنران این نشست بود که در مورد دعوت از گالری‌ها و نمایشگاه‌گردان‌ها عنوان کرد:«متاسفانه ما تجربه خوبی در مورد دعوت از گالری‌ها و افراد در نمایشگاه‌های قبلی نداریم. بنظرم می‌توانیم با دعوت از هنرمندان برای ارائه ویدئوآرت یا سخنرانی، کیفیت دوسالانه را بالا ببریم.»
او در بخش بعدی صحبت‌هایش به نگاه عکاسان ایرانی اشاره کرد:«من در برخی از مسابقات عکاسی، داوری آثار را برعهده داشته‌ام و متوجه شده‌ام نگاه خیلی از عکاسان ایرانی به رویدادهای خارجی است و همین باعث شده است ما از ایرانی بودن آثار فاصله بگیریم. اگر بتوانیم دوسالانه را به این سمت ببریم که عکاسی ایرانی چیست؟ می‌توانیم به نتایج خوبی برسیم چون در برخی از مجموعه عکس‌ها ما حتی نمی‌دانیم این اتفاق در ایران افتاده یا یک کشور دیگر.»
مهدی سروری، سردبیر پایگاه عکس چیلیک نیز با تایید سخنان آقاربیع گفت:«این موضوع که ما در ایران عکاسی می‌کنیم و باید مشخص باشد عکاسی ایرانی چیست، خیلی مهم است. ضمن اینکه در دوسالانه‌هایمان باید به حضور و نمایش آثار پیشکسوتان توجه کنیم.»
ساعد نیک ذات، یکی دیگر از اعضای هیات مدیره انجمن عکاسان هم در مورد رسیدن به هویت ایرانی در آثار عکاسی اظهار کرد:«ما باید با عکس‌های بومی خود دوسالانه عکس را معرفی کنیم و با یک نگاه بومی جهانی شویم. اگر دقت کنید می‌بینید عکاسی خبری و مستند ما به دلیل داشتن همین نگاه در دنیا خیلی پیشتاز بوده است درحالی که عکاسی هنری ما خیلی مطرح نیست. پس مهم است که یک دوسالانه ایرانی داشته باشیم.»
یکی دیگر از موضوعات مطرح شده در این نشست، نبود آرشیوی کامل از دوسالانه‌های قبلی بود که بغدادچی با اشاره به این نقص خواستار توجه به تکمیل آرشیو عکاسی شد. رحیمیان و زنده روح کرمانی نیز از تلاش انجمن عکاسان برای گردآوری اطلاعات مربوط به دوسالانه عکاسی و مستندات مرتبط با این رشته خبر دادند.
همچنین احسان رافتی به نمایندگی از سایت دوربین دات نت در این نشست شرکت کرده بود.
عزیزان من وقتی عکاسان ایرانی اجازه عکاسی از زندگی روزمره در کوچه و بازرا را ندارند مسلم است که یا با سفر به کشورهای خارجی و تهیه عکس از فرهنگ و آداب و رسوم آن ها روی می آورند و یا در آتلیه به گرفتن عکس های پرتره و مدل و .. از این دست .
وگرنه با تحکیم و رد کردن آثار و جوایز اجباری داد و حمایت از فلان عکاس و ترد آن یکی دیگر که نمی شود فرهنگ سازی کرد .
اول خودمان را بسازیم و دیدمان را وسعت دهیم . بعد هر انچه لازم باشد خواهد شد .
فرهنگ که امری دستوری و اجباری نیست . فرهنگ برآمده از تمامی ارکان یک تمدن است . تمدن هم برای خودش نهادهای مناسب خود را می خواهد هرچه نهادهای یک جامعه پیشرو تر باشد فرهنگش هم به همان میزان فراگیرتر خواهد بود .
چهار نفر درو یک میز نمیتوانند توقع فرهنگ سازی داشته باشند . دنیا هر لحظه در حال دگرگونیست . هر لحظه پدیده ای نو خصوصا در ارتبافن آوری ارتباطات به وقع می پیوندد . دنیای امروز ما در حال پشت سر گذاشتن دوران گذار است . فرهنگی در انتهای این تقابل فرهنگی پایدارتر خواهند ماند که واقعگراتر باشد .