نگاهی به مجموعه یوجین ریچارد “جنگ شخصی است”

۱
نویسنده : مازیار کرمی

یوجین ریچارد عکاس آمریکایی در سال ۱۹۴۴ در شهر دورچستر ماساچوست به دنیا آمد. او پس از دریافت مدرک کارشناسی زبان انگلیسی از دانشگاه شمال شرقی ، تحصیلات تکمیلی خود را در رشته روزنامه نگاری در موسسه تکنولوژی ماساچوست همراه با «مانیور وایت» به پایان رساند. یوجین ریچارد در طول دهه ۶۰ میلادی داوطلب خدمت در گروههای فعالان حقوق مدنی و اجتماعی بود و در سال ۱۹۶۸ در آرکانساس شرقی یک سازمان خدمات اجتماعی و یک روزنامه محلی تاسیس کرد و بسیاری از اتفاقات خشونت بار نژاد پرستلن علیه سیاه پوستان را گزارش داد. او خود را در فرهنگهای محلی سیاه پوستان غرق کرده بود و حتی به کلیساهای آنها میرفت و وعده های غذایش را با آنها میخورد و با آنها زندگی میکرد .
اما تخطیهای او بی پاسخ نماند. سگش را به ضرب گلوله کشتند و یک مرد نژاد پرست سفید پوست صورت او را با تیغ ریش تراشی خراش داد و او را تهدید به مرگ کرد. او همچنین مدتی در یک بیمارستان روانی در تگزاس بستری شد.
او عضو آژانس عکس مگنوم و آژانس عکس VII بوده است. عکسها و کارهای او در مورد موضوعاتی گوناگون از جمله خانواده های آمریکایی، اعتیاد به مواد مخدر، کوری از آب رودخانه، کودکان، ابتلا به ایدز، نقض در صنعت بسته بندی گوشت، زندگی و پیری و مرگ در آمریکا و … .
یوجین ریچارد تعداد زیادی مجموعه و کتاب عکس انتشار داده و جوایز متعددی برنده شده است، که از میان آنها میتوان به جایزه کتاب سال نیکون برای مجموعه «انفجار در میان زندگی» که عکسهایی از سرطان پستان همسر اول وی میباشد، انتخاب به عنوان بهترین عکاس خبری سال توسط مرکز بین المللی عکاسی به خاطر مجموعه «پایین خط» که عکسهایی درباره فقر شهری دارد، جایزه تعالی از کالج آمریکایی پزشکان اورژانس به خاطر مجموعه «باشگاه چاقو و تفنگ»، جایزه کریشیتا کراس سال برای نوآوری در کتاب عکس به خاطر مجموعه «کوکایین درست ، کوکایین آبی»، جایزه بین المللی عکس بینهایت برای بهترین کتاب عکس سال به مجموعه«ما آمریکاییها»، جایزه کتاب نور طلایی برای مجموعه عکس«قدم زدن در میان خاکستر» که عکسهایی درباره حادثه ۱۱ سپتامبر میباشد، تصویر بین المللی سال برای مجموعه «کودک چاق» و… اشاره کرد. عکسهای یوجین ریچارد عمدتا” وسیله ای برای بالا بردن سطح آگاهی اجتماع به کار گرفته شده است.
جری باجر در مورد او مینویسد : ریچارد یک درگیری کلی با مردم دارد و او یکی از بهترین عکاسان خبری در دنیاست که با نثر خود به آنها کمک کرده است.
در سال ۲۰۰۶جنگ آمریکا با عراق وارد سال چهارم خود میشد. ده ها هراز نفر از مردم عراق بویسله سلاحهای کشتار جمعی کشته یا مجروح شده اند و بیش از دو هزار سرباز آمریکایی در این جنگ از بین رفته اند. میزان افسردگی و خودکشی در میان پرسنل نظامی آمریکا در حال افزایش است. در حالی که کنگره آمریکا با رسانه ها با مقدار مغایرت در هزینه های جنگ و میزان محبوبیت رییس جمهور مناظره میکند.در این میان طوفانی از نارضایتی وعصبانیت در میان مردم رشد میکرد و وحشت و انتقاد از جنگ در عراق بیش از پیش شده بود.

۲

یوجین ریچارد در این سالها مجموعه عکس “جنگ شخصی است” را که متشکل از ۱۵ عکس داستانی احساسی، صمیمی و خودمانی، که زندگی آمریکاییهایی را که عمیقا از جنگ آسیب دیده و تحت تاثیر قرار گرفته اند، شروع به عکاسی میکند و مجموعه عکسی را در سال ۲۰۱۰ ارائه میدهد.

تصاویری را که او منتشر کرد، احساس گسترده خشم بسیاری از مردم را در مورد جنگ و عقب ماندگی در پیشرفت و تبعات آن را بدنبال داشت.
این مجموعه که بصورت سیاه و سفید ارائه شده، عکسهایی پر رنگ و حماسی و تلفیقی از داستانهای کاملا” واقعی زندگی مردم که نتیجه رفتن به جنگ است میباشد.
فضای عکسها درباره معنای رفتن به جنگ، قربانی شدن، امید داشتن، به سوگواری نشستن و در خاطر داشتن در زمانی که کسانی که دوستشان داشتیم و از دست رفته اند، صحبت میکند.

این مجموعه یک مطالعه از وقایع وتحولات در زندگی و تا حد زیادی تفاوت در نگرشها، تجارب ودرک معنی آن برای آمریکاییهاست که در جنگ حضور داشته اند.

با نگاهی به مجموعه درمیابیم که سربازها و خانواده هایشان دچار رنجها و زخمهایی ناشی از این اتفاق شده اند که به خوبی در عکسها به تصویر کشیده شده است. تمامی آنها به طور وحشتناکی چه از لحاظ فیزیکی یا از نظر روانی یا عاطفی و یا هر سه، دچار جراحاتی میباشند و همچنین عکاس به هیچ عنوان از سخت ترین و دردناکترین حقایق و بیان آنها خجالت زده ویا دلسرد نمیشود و از آنها نمیگذرد.

عکسها با اینکه پراکنده میباشند، اما بسیار نیرومند هستند که بدون بیان کلمات، آسیبهای متشکل از این رویداد را برای بیننده قابل درک میکند.

شاید کادر بندی مناسب و یا اصول و قواعد عکاسی در عکسها دیده نمیشود، اما تصاویربسیار گویا از درد و رنج  ناشی از تلفات جنگ است و دارای بار معنایی و احساسی فراواتی از تاثیرات جنگ میباشد.

تصاویر بسیار ساده و با نکاتی دقیق و ظریف کادربندی شده، و با یک کیفیت ادبی بسیار خوب که بیننده راعمیقتر به سمت خود میکشد که در اوج سادگی، بیننده نه تنها به دیدن تصاویر روی می آورد بلکه به دقت کردن، درک کردن، احساس کردن و حتی خواندن تصاویر میپردازد ومیتوان آن را با رویکردی به عنوان آیینه ای که به سمت جامعه میباشد در نظر گرفت.

شاید با دیدن این عکسها و یا تصاویر دیگر درباره چنین اتفاقات و حوادثی که بدست بشر بوجود می آید، بتوان از بروز آنها جلوگیری کرد و در آینده ای نزدیک جهانی عاری از جنگ و خشونت در مقابلمان باشد.

منابع و عکسها
۱٫ سایت eugenerichards.com
۲٫ سایت time.com
۳ . سایت utpress.utexas.edu

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.