نگاهی به مجموعه “سفری به ایران” حسین فاطمی

۰۰۱۷۷۱۶۱
نویسنده : سیده سحر هاشمی پور نظری

“سبک زندگی” واژه ایست که از عمر آن حدود صد و اندی سال می گذرد. این مفهوم با مبحث طبقه و منزلت اجتماعی پیوند خورده است. سبک زندگی، روش‏های متفاوت زندگی را نشان می ‏دهد. یعنی آن چیزهائی که زندگی ما را تشکیل می دهند؛ مانند مسئله ‌ی خانواده، سبک ازدواج، نوع مسکن، نوع لباس ، نوع خوراک، تفریحات و…

امروزه شاهد نبرد دو سبک از زندگی هستیم :  “سبک زندگی ایرانی- اسلامی” در مقابل “سبک زندگی غربی” که برنده‌ ی آن علاوه‌ بر این ‌که بر رفتار مردم تاثیر می‌گذارد؛ مسیر آینده‌ ی آنها را نیزمشخص خواهد کرد.

طریقه و روشی که هر انسان برای خویشتن انتخاب می کند در وحله اول متأثر از اعتقادات اوست و وقتی که این اعتقادات و باورها دستخوش تغییر شود،سبک زندگی او نیز تغییر خواهد کرد.

حسین فاطمی عکاس ایرانی و متولد ۱۳۵۸ است. او عکاسی را از سال ۱۳۷۶شروع کرد و عکس هایش در مجلات معتبر دنیا از جمله تایم، نیوزویک، نیویورک تایمز، پاریماچ، واشینگتن پست، گاردین و… به چاپ رسیده‌اند.در کشورهای لبنان، ترکیه،پاکستان، افغانستان، عراق، گرجستان، روسیه، هند، سومالی وکنیا عکاسی کرده و موفقیت‌های زیادی در این رشته کسب کرده است. نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی نیز از آثار فاطمی به نمایش در آمده ‌اند.

مجموعه ” یک سفر ایرانی ”  که حسین فاطمی آن را با حمایت آژانس عکس ” پانوس” به انجام رسانده است نشان دهنده سبک زندگی دسته ای از افراد و علی الخصوص جوانان ایرانی است . عکاس در این تصاویر خواسته است که نوع زندگی مدرن و سنتی را در ایران به نمایش بگذارد. تصاویری را نشان داده است که به صورت علنی در جامعه ایران دیده نمی شود و ارتکاب رفتارهایی که جوانان در چارچوب خانه و به صورت پنهانی آنها را انجام میدهند.

بایستی توجه داشت که ساختگی (stage) بودن برخی عکس ها کاملا مشهود بوده و عکاس برای ثبت آنچه در ذهن خود داشته دست به صحنه آرایی زده است اما اگر اعتقادات کسی با افعال و رفتارهای تصویر شده مقایر باشد هرگز نه آنها را انجام داده و نه حاضر می شود که در این صحنه سازی حضور داشته باشد ، پس این دسته ها از عکس ها را می توان بازتولید واقعیتی دانست که نشان از اضمحلال فرهنگ اسلامی در دسته ی قابل توجهی از نسل جوان ایران است.

از آن زمان که پای استعمار به کشورهای اسلامی و غیراسلامی باز شد، نه تنها ثروت ها و منابع و معادن ملت ها به غارت برده شد، بلکه اعتقادات و افتخارات ، فرهنگ ، دین و ناموس ملل را تخریب کردند، با القای بی اعتمادی و بی هویتی از آنها انسان های دست دوم ساختند و سبک زندگی مصرفی دلخواهشان، از نوع لباس پوشیدن، آداب خوردن و خوابیدن، معماری ، آرایش ، مسائل خانواده ، اختلاط زن و مرد ، ترویج بی غیرتی و بی حجابی ، هتک حرمت حریم خانواده و روابط آزاد زن و مرد را بر آنان تحمیل کردند.

اگر انسان خود را بشناسد، به خود اعتماد داشته باشد و استعدادها و توانمندی های خویش را باور داشته باشد ، در انتخاب سبک زندگی و هدف گذاری، سنجیده و عاقلانه عمل خواهد کرد.

افراد تحت تاثیر رسانه ها به سلیقه ها و ارزش های خود شکل می دهند و این سلیقه ها و ارزشهاست که منجر به بروز رفتار و در نهایت شکل گیری نوع زندگی آنها می شود.

امروزه اثرپذیری لایه های مختلف اجتماع از پدیده ی تلویزیون و برنامه های ماهواره بر کسی پوشیده نیست .آنها می توانند در کنار تغییر افکار عمومی ، موجب تغییر نگرش و رفتار ملت ها در قبال موضوعات مختلف منجمله حوزه های اجتماعی شوند. توجه به فرهنگ کهن ایرانی و توسل به آموزه های اسلامی راهی برای مقابله با نفود این سیل از اطلاعات گمراه کننده است.

هویت نیز این قدرت را دارد که با این تهاجات گسترده مقابله کرده و نقش بسیار مهمی در نحوه ی گام نهادن فرد در مسیر زندگی اش بگذارد.

ماحصل دیگر بی توجهی به هنجارهای سنتی و دینی ، خانواده گریزی است . چیزی که موجب میشود تا انسان تدریجاً یا خانواده ‌گریز و یا خانواده ستیز ‌شود . بطوریکه در ابتدای امر، فرد از خانواده ی گسترده و فامیلی دور شده و به سوی خانواده هسته ‌ای پیش می رود و سپس به سمت تجرّد سیر می ‌کند . همچنین شیوه ی گذران اوقات فراغت نیز تغییر می نماید و بسیار فردی می شود.

متاسفانه همانطور که گفته شد جامعه فعلی ایرانی به دلیل استیلای سبک زندگی غربی و دوری از مؤلفه های سبک زندگی ایرانی- اسلامی با بحران های عدیده ای در حوزه های اجتماعی و خویشتن شناسی روبرو شده است.

معضلی که البته باید درون خانواده ی بزرگ ایرانی حل و فصل شود و نباید دستاویزی برای بهره برداری های نادرست شخصی و سیاسی شوند.

متأسفانه طی سال های گذشته جملگی عکاسان ایرانی که جهت دیده شدن در مسابقات خارجی و بین المللی تلاش کرده اند و خواسته اند تا نامی برای خود دست و پا کنند راه را در تصویرگری تاریک از کشور خودشان دیده اند. اقدامی که هر چند با توجیه ” سندیت ” عکس مستند همراه است اما این تکرار و بزرگنمایی موجب شکل گیری پنداشتی ناخوشایند از کشور و بهانه ای برای سو استفاده ی مجامع بین المللی در قبال ایران  خواهد بود.

در مجموعه عکس ” یک سفر ایرانی ” عکس های رنگی را شاهد هستیم که در نگاه اول نه تنها تاریک نیستند بلکه بسیار هم درخشان و شاد به نظر می رسند اما کمی دقت لازم است تا تیرگی رسوخ تمدن اروپایی را دیده و غم گرفتار شدن جوانان آینده ساز کشور را در این ورطه حس کنیم .

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.