فاطمی : داوری جشنواره تجربه‌ی خوبی بود

حسین فاطمی، متولد ۱۳۵۸ از عکاسان جوانی‌ست که از سال ۸۳ به عکاسی خبری مشغول است. وی تا به امروز موفق به کسب افتخارات داخلی و بین‌المللی همچون مدال نقره هفتاد و سومین مسابقه عکس بین‌المللی ویلمینگتون آمریکا ۲۰۰۶، مدال طلای مسابقه عکس بین المللی آساهی شیمبون ژاپن در سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶، جزو ۴۰ عکاس خبری سال رویترز و ۱۰۰ عکاس خبری سال AFP در سال ۲۰۰۶، مدال برنز مسابقه عکس خبری بین المللی چین ۲۰۰۸ و همچنین برنده ۲۵ جایزه داخلی و … شده از داوران سومین جشنواره عکس خبری دوربین دات نت می‌باشد. گفتگوی مختصری با وی انجام داده‌ایم که در ذیل می خوانید:

 به نظر شما مهمترین تفاوت عکاسی خبری در ایران نسبت به سایر کشورها چیست؟ همانطور که می‌دانید در حال حاضر ایران جزو کشورهای خبرساز دنیاست. اما متأسفانه وقتی خبری انعکاس جهانی پیدا می‌کند تا حدودی فارغ از عکس‌های جذاب و حرفه‌ای‌ست و بیشتر خبر است تا عکس. این اتفاقی است که عکاسی خبری در ایران با آن روبرو است. ولی با وجود خبرگزاری‌ها، پیشرفت این شاخه از عکاسی بسیار چشمگیر بوده و به نظر من نسل جدید عکاسان خبری، بسیار خوب پیش می‌روند و می‌توان به آینده این نسل امیدوار بود.

 به اعتقاد بعضی از اساتید در حال حاضر با ورود نسل جدید عکاسان خبری، رشد خوبی را به لحاظ کمی شاهد بودیم اما کیفیت عکس‌ها تا حدودی با استانداردهای جهانی فاصله دارد، نظر شما در این مورد چیست؟ شاید به این دلیل که یک عکاس خبری ممکن است چندین سال عکاسی کند تا بر حسب اتفاق بتواند رویداد متفاوتی را ثبت کند. در حال حاضر در دنیای عکاسان خبری سالها بر روی یک موضوع یا داستان کار می‌کنند. اتفاقی که در عکاسی خبری ایران بسیار کم پیش می‌آید. از طرفی هم نگاه بدبینانه‌ی بعضی از اساتید به حوزه‌ی عکاسی خبری تا حدودی آن را تحت تأثیر قرار داده است. بسیاری از آنها معتقدند نسل جدید عکاسان، نسلی‌ست که با دوربین دیجیتال رشد کرده، در صورتی‌که باید قبول کرد، دنیا در حال پیشرفت و هنر عکاسی نیز روز به روز در حال نو شدن است.

 برگزاری جشنواره‌هایی با موضوع عکاسی خبری تا چه حد به پیشرفت این شاخه از عکاسی کمک می‌کند؟ متأسفانه تا به حال در ایران کمتر شاهد برگزاری جشنواره‌های تخصصی عکاسی بوده‌ایم و این جشنواره نقطه‌ی عطفی برای عکاسی، به خصوص عکاسی خبری محسوب می‌شود. و امیدوارم سال به سال بهتر و پربارتر شود.  به عنوان یکی از داوران این دوره، سطح عکس‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید؟

در زمان ارزیابی عکس‌ها، حس داوری نداشتم؛ چرا که همه‌ی ما هم‌نسلان همدیگر هستیم و شاید بتوان گفت راجع به عکس‌ها نظر می‌دادیم. متأسفانه، هر سال نوعی تکرار در عکس‌ها دیده می‌شود که امیدوارم در سال‌های بعد با موضوعات متنوع‌تری روبرو شویم، اما در کل عکس‌ها قابل قبول و داوری این جشنواره برای من تجربه خوبی بود.