لیلا صبوری کارشناسی ارشد مردم شناسی، در بیانیهی نمایشگاه آورده است:
“دریاچه ارومیه را نمیتوان با مرز تعریف کرد. دریاچه جزئی از کل هستی است. خشک شدن دریاچه، بخار شدن آب و به جا ماندن نمک نیست، از بین رفتن بخشی از هویت انسان است. خشک شدنش، حزنی است که خواسته و ناخواسته بر زندگی نشسته است. انسان بیخاطره و بیحافظه امروز خواستِ شناخت خود را دارد و در این جستجو هر روز از طبیعت دور میشود. غافل از این که انسان طبیعت است. همانند دریاچه، انسان نیز جزئی از کل هستی است.
کشتیسازها، ناخداها و ملوانهای دریاچه به بهانهی کار، سالها با دریاچه زندگی کردهاند. بسیاری از ما، سوار کشتیهایشان شدهایم. چشمهای آنها زمانی طولانی دریاچه را نگریستهاند. لحظههایی ناب با دریاچه داشته و بخش بزرگی از حافظهی دریاچه را با خود دارند. مردانی که با کم شدن آب دریاچه به وادی فراموشی سپرده شدهاند. همانهایی که روزگار پر آبی دریاچه ترسشان از طوفان و گم شدن کشتیشان بود و در خیالشان نمیگنجید روزی باد دریاچه را با خود ببرد و کشتیهایشان در نمک بنشیند.
در این مجموعه عکس در جستجوی ناخدایان بودهام؛ دریا هنوز در خوابهای این مردان، پر از آب است. ناخدایان تاریخچه شفاهی از روزگار پرآبی دریا را در سینه خود دارند.
محل نمایش مجموعه عکس کدخدایان دریاچه، داخل کشتی به نمک نشسته، در بندر شرفخانه است. تا بار دیگر ناخدایان دریاچه و مسافرها به کشتیها برگردند. با یاد تمام خاطرههایی با دریا داشتهاند.”
افتتاحیه: چهارشنبه، ۲۴ آبان ۱۳۹۶، ساعت ۱۵
زمان: ۲۴ الی ۲۷ آبان، ساعت ۱۰ الی ۱۷
دیدگاهتان را بنویسید