فتوت: می‌خواستم فیلم در ذهن‌ها حک شود

مصطفی فتوت نویسنده  و کارگردان فیلم” پرتره” فیلم سازی را یک وسوسه می داند و می گوید: وسوسه ی اینکه بتوانی چیزی را خلق کنی.
وقتی به موضوع خاصی میرسی یک نقطه مشترک مثل گیره وجود دارد که جهان داستان را به جهان شما وصلمی کند. دوست دارید روایت کنید، پردازش کنید و آن را به عموم نشان دهید.
فتوت درباره فیلم پرتره اینچنین میگوید: می خواستم در فیلمم صورت بازیگری وجود نداشته باشد اما روایت داشته باشد. بدون نورپردازی  و صدابردای کار کردم و از دوربین Canon 5D mark II استفاده کردم.
این کارگردان که سومین  فیلم خود را در ششمین جشنواره دوربین.نت در بخش فیلم نمایش داده است ادامه  داد: کار طی دو مرحله ساخته شد بار  اول کامل فیلم را ساختیم اما کار رضایت بخش نبود. به فاصله یک سال  با تجربیات بیشتر این فیلم را کار کردم.
حاضرین نشست نقد و بررسی اغلب فیلم را گنگ می دانستند  و هر کدام برداشت خاص خود را داشتند. مصطفی فتوت در این باره گفت: یک سری فیلم هایی هستند که بخشی از آن در ذهن ما حک می شود شاید مفهموم خاصی هم نداشته باشد اما چون فضای حسی آن بخش با ما ارتباط برقرار کرده است، در ذهن مامی ماند.
هدف من هم همین بود  دوست داشتم کاری خلق کنم که در ذهن ها ماندگار شود. داستان همین است هر کس می تواند برداشت خود را داشته باشد.
روح ا…کریمی تصویربردار پرتره در همین باره افزود: همین که هر کس برداشتی از فیلم داشته یعنی ذهنش درگیر شده و به یک نتیجه ای رسیده  است، همان نتیجه درست است.

| گزارش تصویری این نشست |

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.