برای ثبت تصاویر به یادماندنی و با کیفیت، دوربین مناسب و خوب در کنار تجهیزات مناسب عکاسی به اندازه‌ی مهارت عکاس چیره دست اهمیت دارد. تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای در مرحله‌ی اول نیاز به کنار گذاشتن باورهایی دارد که هم باعث افزایش آموخته‌ها شده و هم در زمان انتخاب تجهیزات مورد نیاز، می‌تواند منجر به انتخاب درست شود.
لازمه‌ی ثبت تصاویر به یادماندنی علاوه بر داشتن مهارت عکاسی، استفاده از دوربین و تجهیزات عکاسی مناسب است. برای انتخاب یک دوربین مناسب علاوه بر شناسایی نیازها باید دانش مناسبی نیز از دوربین‌ها داشته و باورهای اشتباه در رابطه به دوربین‌های فشرده و DSLR را کنار بگذاریم. در ادامه می‌خواهیم به بررسی ۸ باور اشتباهی بپردازیم که می‌توانند کاربران را در خرید دوربین‌ها گمراه کنند.
نبرد برندها؛ نیکون بهتر از کانن است یا برند X بدتر از برند Y
شاید بهتر است در ابتدا به این نکته اشاره کنیم که مقایسه‌ی برندها نمی‌تواند یک نتیجه‌ی منطقی به همراه داشته باشد. در مورد دوربین‌های فشرده یا کامپکت باید به این موضوع اشاره کرد که برندهایی نظیر پنتاکس و سونی نیز در این حوزه محصولات خوبی را روانه‌ی بازار کرده‌اند. شاید کمی غیرمنصفانه باشد اگر دوربین‌های کامپکت تولید شده توسط سونی را در مقایسه با محصولات کانن در این حوزه، در رتبه‌ی پایین تری قرار دهیم. در واقعا می‌توان چنین نتیجه گرفت که در مورد دوربین‌های کامپکت، تفاوت چندانی بین محصولات عرضه شده وجود ندارد و تقریبا همه‌ی محصولات از ویژگی‌های مشترکی بهره برده و تفاوت چندانی بین محصولات عرضه شده وجود ندارد.
در مورد دوربین‌های DSLR دو کمپانی کانن و نیکون حرف اول را می‌زنند. در واقع مقایسه‌ی این دو کمپانی را در مورد دوربین‌های DSLR باید یک مقایسه‌ی شانه به شانه بدانیم. در صورتی که لنزهای و لوازم جانبی نصب شده روی مدل‌های مشابه از دو کمپانی را در نظر نگیریم، مقایسه بدنه‌ی اصلی و مشخصات اصلی دوربین نشان از رقابت شانه به شانه‌ی این دوربین‌ها دارد.
در صورتی که نگاهی به دنیای حرفه‌ای عکاسان داشته باشیم، می‌بینیم که استفاده از محصولات این دو برند بین عکاسان حرفه‌ای مرسوم است و نمی‌توان صراحتا گفت که کدامیک از دو برند کانن و نیکون نسبت به دیگری برتری دارد. حتی اغلب عکاسان حرفه‌ای نیز جبهه‌بندی خاصی نکرده و بسته به شرایط و آنچه که برای استفاده از یک دوربین در نظر دارند، از محصولات هر دو کمپانی استفاده می‌کنند.
اگر در نظر دارید تا بهترین دوربین موجود را خریداری کنید، پس بهتر است تصمیم براساس نام سازنده را کنار بگذارید. برای انتخاب بهترین دوربین باید اطلاعات مورد نیاز خود را از افراد با تجربه دریافت کنید. همچنین به واسطه‌ی وجود منبعی نظیر اینترنت می‌توانید اطلاعات خوبی را در مورد عملکرد، نظرات سایر کاربران و مشخصات فنی هر دوربین به سادگی دریافت کنید. البته بهتر است چند دوربین با ویژگی‌های مشابه را انتخاب کرده و از میان گزینه‌های موجود یکی را برگزینید.
مگاپیکسل بیشتر = دوربین بهتر
همه‌ی مصرف‌کنندگان عموما در مورد محصولات حوزه ی فناوری تخصص کافی ندارند و از این‌رو برای رتبه‌بندی محصولات موجود در بازار و تشخیص خوب یا بد بودن یک محصول عموما از مشخصات فنی استفاده می‌کنند. بخش بزرگی از کاربران رزولوشن بالای دوربین را به عنوان یک معیار اصلی برای انتخاب دوربین در نظر می‌گیرند، اما به واقع آیا رزولوشن دوربین به این اندازه مهم است یا خیر؟ رزولوشن دوربین که معمولا با یک عدد به همراه واحد مگاپیکسل بیان می‌شود، چیست؟ تولیدکنندگان و فرشندگان به گونه‌ای رزولوشن دوربین را پررنگ نمایش می‌دهند که این احساس نیز در کاربران القاء می‌شود که مهم‌ترین فاکتور برای انتخاب دوربین و استفاده از آن به منظور ثبت تصاویر بسیار با کیفیت رزولوشن است.
اما واقعیت متفاوت از آن چیزی است که بسیاری از کاربران می‌پندارند. تعداد بالای پیکسل‌های مورد استفاده در یک سنسور به معنای کیفیت بالای تصویربرداری نیست؛ چراکه هر پیکسل در سنسورهای مختلف دارای فاکتورهای متفاوتی هستند که در نهایت تاثیر مستقیمی روی کیفیت تصویر نهایی دارد. شاید بهترین نمونه برای اثبات این موضوع، مقایسه آیفون‌های اپل باشد که برای چند نسل متوالی از سنسور ۸ مگاپیکسلی بهره برده‌اند. با نگاهی به تصاویر ثبت شده توسط آیفون ۵ اس و آیفون ۶ می‌توان به روشنی دید که تصاویر با وجود بهره‌گیری از سنسور با رزولوشن مشابه، دارای تفاوت‌هایی از نظر رنگ و جزئیات هستند. پس باید نتیجه بگیریم که رزولوشن تنها فاکتور برای نمایش قدرت یک دوربین نیست.
بهترین بازه‌ی رزولوشن برای ثبت تصویر بین کاربران، ۵ تا ۱۰ مگاپیکسل است؛ اما شاید از خود بپرسید که چرا این بازه با وجود دوربین‌هایی که رزولوشن بالایی دارند به عنوان بازه‌ی مناسب رزولوشن تصاویر برای کاربران در نظر گرفته می‌شود. در واقع باید چنین نتیجه گرفت که با توجه به اینکه بخش بزرگی از تصاویر ثبت شده پرینت نمی شوند، پس محبوب‌ترین بازه‌ی رزولوشنی برای اشتراک گذاری تصاویر زیر ۱۰ مگاپیکسل است. البته زمانی که بخواهیم تصاویر را پرینت بگیریم، سایزهای ۴ در ۶ اینچ، ۵ در ۷ اینچ و ۸ در ۱۰ اینچ محبوب‌ترین سایز برای پرینت تصاویر هستند که می‌توان این سایز از تصاویر را نیز با تصاویری با رزولوشن زیر ۱۰ مگاپیکسل ثبت کرد.
به جای توجه به رزولوشن سنسور مورد استفاده در دوربین، کاربران باید فاکتورهای دیگری را در نظر داشته باشند که البته در نگاه اول همچون رزولوشن چندان ساده نیست و باید توجه بیشتری را معطوف سایر مشخصات فنی دوربین‌ها کرد. از جمله‌ی این فاکتورها باید به سنسور مورد استفاده در کنار پردازندهی تصویر اشاره کرد. در ادامه تعریف کوتاهی از این دو مفهوم خواهیم داشت.
سنسور: به زبان ساده می‌توان سنسور دوربین را نمونه‌ی امروزی فیلم‌هایی بنامیم که پیش از این در دوربین‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت. زمانی که کلید شاتر روی دوربین فشرده می‌شود، سنسور در معرض نور قرار می‌گیرد و در واقع سنسور است که آنچه را که می‌بینیم، ثبت می‌کند. سنسورهای بهتر قابلیت ثبت تصاویر با رنگ‌هایی نزدیک به واقعیت را دارند.
پردازندهی تصویر: زمانی که بخواهیم تصاویر را با فرمت JPEG ثبت کنیم، پردازندهی تصویر اهمیت زیادی دارد. این موضوع در مورد ثبت تصاویر با فرمت RAW چندان حیاتی نیست. پردازندهی تصویر این امکان را در اختیار کاربر قرار می‌دهد تا تصاویر را نسبت به شرایط محیطی ثبت کند. برای مثال می‌توان تنظیمات دوربین را براساس محیط کم نور، ثبت تصاویر ورزشی و سایر حالت‌ها تغییر داد، اما وظیفه‌ی اعمال تغییرات بر عهده‌ی پردازندهی تصویر است. پردازنده‌های تصویر قوی‌تر، تصاویر را سریع‌تر ثبت می‌کنند.
دو فاکتور PPI و DPI یکسان هستند
همواره دو واحد PPI و DPI باهم یکسان در نظر گرفته شده یا حتی بعضا به جای همدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ابتدا بهتر است نگاهی به تعریف کوتاه از این دور معیار داشته باشیم.
تعداد پیکسل‌ها در هر اینچ (PPI): این فاکتور تعداد پیکسل‌ها در واحد طول را که اینچ در نظر گرفته می‌شود، نمایش می‌دهد. از این معیار برای سنجش رزولوشن سنسور استفاده می‌شود. از جمله‌ی سایر عناوین برای تعریف این معیار می‌توان از تراکم پیکسلی یا چگالی تصویر نیز نام برد.
تعداد نقاط در هر اینچ (DPI): تعداد نقاط در هر اینچ به عنوان معیاری برای سنجش رزولوشن پرینت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در صورتی که از دوربینی با رزولوشن ۵ مگاپیکسل استفاده کنیم، حداکثر رزولوشن تصویر خروجی ۲٫۵۹۲ در ۱۹۴۴ خواهد بود. در واقع ۲۵۹۲ پیکسل در عرض و ۱۹۴۴ در طول قرار خواهند رفت. در صورتی که این تصویر را در مانیتور به نظاره بنشینیم، تصویر با طول ۳۶ در ۲۷ اینچ به نمایش درخواهد آمد؛ چراکه مانیتورها معمولا قادر به نمایش ۷۲ پیکسل در هر اینچ هستند. در کامپیوترهایی نظیر آی‌مک اپل با رزولونش ۵K صفحه‌ی نمایش، به دلیل بهره‌گیری از تراکم پیکسلی ۲۱۸، تصویر کوچک‌تر نمایش داده خواهد شد.
در مقابل معیار دیگری با نام DPI دیگری قرار دارد که نشان از نقاط پرینت شده در هر اینچ مربع است. برای پرینت گرفتن یک تصویر معمولی میزان DPI باید حداقل روی ۳۰۰ قرار بگیرد. برای پرینت گرفتن از تصویری که رزولوشن آن ۲٫۵۹۲ در ۱٫۹۴۴ پیکسل است، پرینتر نیازمند اطلاعات با نرخ دی پی آی ۳۰۰ است. با داشتن این اطلاعات می‌توان تصاویری را با سایز ۸ در ۶ اینچ و با دی پی آی ۳۲۴ ثبت کرد. پرینت این تصویر با مشخصات تعریف شده در سایز کوچک‌تر باعث افزایش فاصله‌ی نقاط پرینت شده و نهایتا کیفیت کلی تصویر بسیار کاهش خواهد یافت.
زوم بیشتر بهتر است
اولین مساله‌ای که باید در مورد زوم باید در نظر بگیریم، تفاوتی است که زوم اپتیکال با دیجیتال دارد. زوم اپتیکال را باید به عنوان زوم اصلی و آنچه که از زوم انتظار داریم، در نظر بگیریم. در زوم اپتیکال با استفاده از موتورهایی که درون لنز دوربین تعبیه شده، المان‌های لنز در اثر حرکت از هم دور یا نزدیک شده و در نتیجه می‌توان با زوم بیشتر، فواصل دورتر و اشیا قرار گرفته در فاصله‌ی دور را به روشنی مشاهده کرد. در واقع زوم اپتیکال فاکتوری است که باید در زمان خرید توجه بیشتری به سمت آن معطوف شود؛ اما زوم دیجیتال از اهمیت بالایی برخوردار نیست.
در زوم دیجیتال خبری از حرکت فیزیکی ماژول‌های مورد استفاده نیست. در واقع زوم دیجیتال بزرگنمایی تصویری است که شما از طریق مانیتور تعبیه شده روی دوربین می‌بینید. باید به این نکته اشاره کرد که خبری از زوم دیجیتال در دوربین‌های حرفه‌ای نیست و از این‌رو این قابلیت تنها در دوربین‌های کامپکت وجود دارد. همانطور که اشاره کردیم زوم دیجیتال چندان اهمیتی ندارد و نباید این زوم را به عنوان فاکتور تعیین کننده در نظر گرفت.
فرمت RAW بهتر از JPEG است
ابتدا بهتر است بدانیم که RAW یک فرمت برای تصاویر نیست؛ اما در مقابل JPEG یک فرمت برای تصاویر است. تصاویری که فرمت تصویری آن‌ها RAW است به دلیل اینکه پردازش نشده‌اند، امکان پرینت شدن ندارند. فایل‌ها با فرمت تصویر RAW را باید به عنوان نگاتیو‌های دیجیتال شناسایی کنیم. برخلاف فرمت تصویری JPEG، فرمت RAW نیازمند نرم‌افزار خاصی است تا از طریق آن بتوان تصویر را مشاهده یا ویرایش کرد. البته باید به این نکته اشاره کرد که اغلب پلتفرم‌ها در نسخه‌های جدید خود از تصاویر RAW پشتیبانی می‌کنند. در مقابل RAW، تصاویر با فرمت JPEG را می‌توان در اغلب گجت‌ها مشاهده کرد و بدون نیاز به نرم‌افزار خاصی، تصویر مورد نظر را پرینت کرد.
عکاسانی که از فرمت RAW برای ثبت تصاویر استفاده می‌کنند، دلیل اصلی برای بهره‌گیری از این امکان را ثبت تمام اطلاعات می‌دانند؛ چراکه با ثبت تصاویر با فرمت JPEG شاهد این موضوع هستیم که بعضی اطلاعات در اثر فشرده‌سازی از بین می‌روند. ثبت تصاویر با فرمت RAW و پردازش آن پس از ثبت، این امکان را در اختیار تصویربردار قرار می‌دهد تا با انعطاف بیشتری به ویرایش تصاویر بپردازد.
البته باید به این موضوع اشاره کرد که همه عکاسان از فرمت RAW استفاده نمی‌کنند؛ از این‌رو این موضوع را باید وابسته به عملکرد کاربران عنوان کرد.
پشتیبانی از RAW از جمله‌ی ویژگی‌هایی است که تقریبا محدود به دوربین‌های DSLR است و از این‌رو نمی‌توان در اغلب دوربین‌های کامپکت از این ویژگی استفاده کرد.
شما به دوربین DSLR نیاز دارید
در صورتی که درصدد یک دوربین DSLR هستید، بهتر است دوباره در این مورد تصمیم‌گیری کرده و دلایل خود را برای خرید دوربین DSLR را بار دیگر بررسی کنید. اغلب افرادی که درصدد خرید دوربین‌های DSLR هستند، نیازی به این چنین دوربین‌هایی ندارند و نمی‌توانند از تمام قابلیت‌های اینگونه دوربین‌ها استفاده کنند.
فناوری مورد استفاده برای توسعه‌ی دوربین‌ها در سال‌های اخیر پیشرفت‌های خارق‌العاده‌ای را شاهد بوده، از این‌رو دوربین‌هایی فشرده‌ی امروزی قادرند تا تمام نیازهای کاربران را رفع کنند.دوربین‌های کامپکت امروزی قادرند تصاویر با کیفیت را در کنار ویدیوها با رزولوشن اچ‌دی ثبت کنند. همچنین دوربین‌های کامپکت قادرند تصاویر را شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند. البته با توجه به پیشرفت‌های صورت گرفته در توسعه‌ی دوربین‌های مورد استفاده در گوشی‌های هوشمند، بسیاری حتی به دوربین‌های کامپکت نیز نیاز ندارند و می‌توانند با دوربین موبایل خود به ثبت تصاویر بپردازند.
در صورتی که دوست دارید تا هزینه‌‌ی زیادی را برای خرید دوربین صرف کنید، پس می‌توانید به دنبال خرید دوربین‌های DSLR باشید. یکی از مزیت‌های دوربین‌های DSLR، ارائه‌ی لوازم جانبی برای استفاده در کنار این دوربین‌ها است. از جمله‌ی این لوازم جانبی می‌توان به لنز، پایه‌ها، فیلترهای مختلف و امکان تنظیم دوربین در شرایط مختلف اشاره کرد.
در زمان خرید دوربین DSLR گران‌ترین بدنه‌ای را که می‌توانید، بخرید
اگر تصمیم راسخ خود برای خرید یک دوربین DSLR را گرفته‌اید، پس بهتر است بیشترین هزینه‌ای را که قادر به پرداخت آن هستید، برای خرید دوربین DSLR صرف کنید.
از جمله ماژول‌هایی که می‌توان بعدها در صورت خرید دوربین از برند یکسان و برابری سایز سنسور مورد استفاده قرار داد، لنز است. لنزهای خوب معمولا عمری بیش از ۱۰ سال دارند و می‌توان از آن‌ها روی چند نسل از دوربین ارائه شده توسط کمپانی سازنده استفاده کرد.
استفاده از دوربین خوب در کنار لنز نامناسب به اندازه‌ی بهره‌گیری از لنز خوب روی دوربین بد کل مجموعه‌ی را به دوربینی ناکارآمد تبدیل می‌کند. در واقع لنزها پتانسیل یک دوربین را در مواردی نظیر بازسازی رنگ‌ها، ثبت تصاویر با عمق بیشتر و کنتراست بهتر شکوفا می‌کنند. اگر بودجه‌ی محدودی دارید، مبلغ خود را به گونه‌ای تقسیم کنید تا بتوانید یک لنز مناسب و گران را خریداری کرده و در نهایت دوربین مناسبی برای آن لنز خریداری کنید.
منبع : makeuseof.com +
ترجمه : حسین خلیلی صفا / زومیت +
دیدگاهتان را بنویسید