داشتن استعداد کافی نیست، انضباط هم لازم است

سیلویا للّی، به مدت هفده سال، عکاس رسمی تئاتر اسکالای میلان – ایتالیا (Scala) بوده و اکنون مسئول تدارکات مـَستر عکاسی در آی.ای.دی (IED) – موسسه اروپایی دیزاین و طراحی – است.
آن‌چه می‌خوانید خلاصه‌ای از گفتگوی مجله‌ی اینترنتی لینکیستا (Linkiesta) که در ایتالیا منتشر می‌شود، با للی است. او در این مصاحبه به ترسیم شرایط فعلی نه چندان مثبت عکاسی در ایتالیا می‌پردازد. وی معتقد است آنچه را که عکاسان نباید فراموش کنند این است که باید تغییر و تحولات را بشناسند، بپذیرند و به آن عمل کنند. به‌خصوص افرادی که تازه به میدان می‌آیند باید بدانند که مسیر دشواری در پیش دارند. اما علاوه بر استعداد، عزم و همت فراوانی نیاز خواهد بود.
امروزه زندگی کردن از طریق عکاسی بسیار سخت شده است. کسی که می‌خواهد عکاس شود باید توانایی‌ها و شناخت‌های خود را در همه جوانب تربیت کند و گسترش دهد، باید کارفرما و کارگردان خود بشود.
بازار عکاسی در بحران به سر می‌برد. با سلطه‌ی دیجیتال، در دهه‌های اخیر، قیمت عکس بسیار پایین آمده و رقم‌های قبلی فروش عکس‌ها سقوط کرده‌اند. ماهنامه‌ها کم‌تر رپورتاژ می‌خرند و با اینکه در جامعه کنونی ما، اهمیت تصویر روز به روز بیشتر می‌شود، اما روزنامه‌ها فضای کمتری را به آن اختصاص می‌دهند.
فقط از راه عکاسی نمی‌توان زندگی کرد. عکاس امروزی کارگری حرفه‌ای و در عین حال کارفرماست. همچنین باید در ساخت ویدئو وارد باشد. ادیت عکس و فتوشاپ بداند. و راه اندازی سایت را بلد باشد.
مشتری امروز به‌دنبال کار تمام و کمال می‌گردد. باید به کار گروهی بها داد. جوان‌هایی که هر کدام بر بخش‌هایی از کار تبحر دارند، باید به هم بپیوندند و به این شیوه همدیگر را تکمیل کنند.
کسی که پای در این میدان می‌گذارد باید بداند که عکاس هرگز ثروتمند نخواهد شد. بخش عمده درآمد صرف تجهیزات نوین می‌شود. عکاسی شغل نیست بلکه سبک زندگی است.
توصیه می‌کنم برای سامان دادن به ذهن و کار، یک دوره دانشگاهی حداقل سه ساله را بگذرانید. بهتر است رشته‌ای مرتبط به مارکتینگ باشد. توصیه دیگری که دارم این است که عکس باید به خوراک عکاس تبدیل شود: گالری‌گردی مداوم، تقویت روحیه انتقادی، بررسی و آموختن کارهای استادان بخاطر تحریک حس عکاسی.
برای یک تازه کار حداقل پنچ سال شاگردی کردن یک استاد الزامی است.
برای پیش‌برد یک پروژه، باید به آن اعتقاد راسخ داشت، زحمت و سختی‌هایش را پذیرفت زیرا کاریست که همت می‌خواهد.
دیر بیدار شدن دشمن عکاسی است و لازمه آن احساس نیاز به عکاسی مداوم.
نباید در مقابل دشواری‌ها و یأس‌هایی که همیشه بر سر راه خواهند بود، تسلیم شد.
با این‌که سنی از من گذشته است ولی هنوز نتوانسته‌ام تمام ایده‌هایم را به اجرا درآورم. مهم این است که ایده داشته باشی؛ برای همین باید کارهای دیگران را مطالعه کرد، شعر خواند، به‌ خود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ فشار آورد و غنی شد.
همه‌گیر شدن دستگاه‌هایی که عکس می‌گیرند مثل موبایل و غیره، برای همیشه سیر صعودی نخواهد داشت. به گفته یکی از مدیران canon شاید تا پنج سال دیگر به یک حالت ایستا برسیم. اما تولیدات با کیفیت همیشه به‌ فروش می‌رسند. اکثر مشتریان به‌دنبال کیفیت هستند.
کاری را که با مهارت صورت می‌گیرد همیشه تحسین کرده‌ام. ادیت عکس بر روی فیلم عکاسی هم با استفاده از قلم مو و غیره، رواج داشت. امروزه با حضور فتوشاپ در اختیار همگان است، اما یک ادیت معتبر همچنان به تبحر نیاز دارد.
وی در انتها برای معرفی چند عکاس شایسته نوپا، در زمینه رپورتاژ از استفانو وینی (Stefano Vigni)، در هنرهای نمایشی از آندرآ مسّانا (Andrea Messana) و در فودفتوگرافی از سرنا سرّانی (Serena Serrani) نام می‌برد.
منبع: سایت عکسخانه/ ترجمه: جمشید شاهپوری
silvia-lelli-advice-young-photographers_530_300_c1

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.