الهام صالح: کارگاه های دوم و سوم سه شنبه اول آذر به طلسم خوردند. «مرتضی نیکوبذل» در رسیدن به کارگاه تاخیر داشت. وقتی هم که از راه رسید، به فرهنگسرای ارسباران رفته بود. به نظر می رسید با این اوصاف، کارگاه «تفاوت های فتو استوری و پکیج تصویری» حذف شود، اما «محمود عبدالحسینی»؛ مدرس کارگاه سوم به دلیل مشکل ناگهانی در سالن آمفی تئاتر فرهنگسرای سرو حضور نیافت. این اتفاق، باعث شد تا کارگاه «فتو استوری و پکیج تصویری» با تاخیر و در زمان کارگاه عبدالحسینی برگزار شود.
داستان زلزله ترکیه
تصاویری بر پرده نقش می بندد. چهره ها غم دارند. زلزله ای از راه رسیده. خانه و زندگی را ویران کرده، عزیزان را گرفته و عکاس قرار است از همه این رویدادها که طعمی تلخ دارند، عکاسی کند. عکاس قرار است این تصاویر را در قالب یک داستان تلخ به تصویر بکشد. عده بسیاری مرده اند. اجساد آن ها دفن می شود. گورستان در قاب تصویر شکل می گیرد؛ آدم های به سوگ نشسته با قیافه های در هم کشیده و آدم هایی با چهره هایی که می توان در آن ها اندوه فرو خورده را دید. سکوت در سالن آمفی تئاتر فرهنگسرای سرو غوغا می کند. حاضران در سکوت، عکس ها و درد آدم ها را می نگرند. ویرانه ها، چادرهای امداد، اقامت خانواده های زلزله زده در این چادرها، این ها همه قرار است راوی داستانی باشند. خب، در این کار هم موفق عمل می کنند. عکس ها تک تک زیبا هستند و در مجموع هم یک روایت داستانی زیبا را تشکیل می دهند. «مرتضی نیکوبذل»، این تصاویر را از زلزله اخیر ترکیه و در ۶ روز به ثبت رسانده. عکس ها فقط بخشی از داستان هستند، داستانی که روایت این بخش از آن از سوی خبرگزاری رویترز به نیکوبذل سپرده شده.
داستان فرش دستباف ایرانی
نه حرفی، نه صدایی. شرکت کنندگان در سالن همچنان ساکت اند. آن ها محو تصویرها شده اند. تصویرها توانایی سخن گفتن را از آنها گرفته اند. و این یک داستان دیگر است، داستان پروسه تولید فرش دستباف ایرانی. این پروسه در سه مکان رخ می دهد؛ قم، کاشان و اصفهان. نیکوبذل این مجموعه از عکس ها را در سه روز عکاسی کرده است. تار و پود نخ، روند رنگرزی، نقش های فرش، دست های قالیبافان بَر دار قالی، این ها همه تصاویر یک داستان اند. عکاس، چشم های زنان بافنده را در پس زمینه ای از دار قالی، قاب گرفته. نخ های رنگی، اغواگرند. انگشت های زمخت یک مرد بر زمینه
طرح های زیبای فرش، تضادی زیبا خلق کرده. رنگ ها، حس زندگی را جاری می سازند. حتی می توانند مخاطب را به یاد گرفتن هنر فرشبافی ترغیب کنند. اما یک حس دیگر هم هست؛ حضور در کارگاه های فرش بافی برای ثبت تصاویر مشابه، البته اگر چنین تصاویر زیبایی خلق شود.
تفاوت فتواستوری و پکیج تصویری
نیکوبذل با تاخیر در کارگاه حاضر شده. فاصله زمانی این کارگاه و نمایش انیمیشن «آخر خط» اندک است. بنابراین او به سراغ اصل موضوع می رود و این اصل، تفاوت فتو استوری و پکیج تصویری است. مدرس کارگاه «تفاوت های فتو استوری و پکیج تصویری» درباره تفاوت این دو چنین توضیح می دهد:«فتو استوری به صورت مستقل توسط یک گروه تهیه می شود و مانند داستان، شامل ابتدا و انتها است، اما پکیج های تصویری فقط به بیننده اطلاعاتی را که نیاز دارد ارائه می کنند. پکیج های تصویری به ترتیب نیازی ندارند و دارای سبک و سیاق مشخص هم نیستند.» نیکوبذل تاکید می کند که آنچه هم اکنون در خروجی خبرگزاری ها شاهد آن هستیم، شامل پکیج های تصویری است. او درباره پروژه تولید فرش دستباف ایران که عکاسی آن را بر عهده داشته، می گوید:«این پروژه توسط شرکت فرش دستباف ایرانی برای عکاسان مطبوعات خارجی تعریف شد و آنچه به نمایش درآمد فقط قسمت میانی این فتو استوری را تشکیل می دهد.» وی این طور ادامه می دهد:«چیدن پنبه از مزارع، بخش ابتدایی این داستان است و بخش انتهایی هم استفاده از فرش را در منازل شهری و روستایی دربرمی گیرد که این دو بخش عکاسی نشده.» نیکوبذل درباره تعداد عکس ها در فتو استوری و پکیج تصویری هم توضیح می دهد که کمیت عکس ها در این دو با یکدیگر متفاوت نیست و به بزرگی یا اهمیت خبر بستگی دارد.
این کارگاه، اول آذر در ششمین جشنواره عکس خبری دوربین.نت برگزار شد.
دیدگاهتان را بنویسید