منعم: قربانیان جنگ، سفیران صلح اند

الهام صالح/ دوربین.نت: معتقد است قربانیان جنگ می توانند سفیران صلح باشند. شاید به همین دلیل هم هست که عنوان «سفیران صلح» را برای نمایشگاه اخیر خود انتخاب کرده. «مهدی منعم»، ۱۲ سال است که به عکاسی از قربانیان جنگ ایران و عراق می پردازد. در طول این سال ها عکس های زیادی را از قربانیان جنگ به ثبت رسانده است. نمایشگاهی از عکس های منعم با عنوان «سفیران صلح» و با موضوع قربانیان بمباران شیمیایی سردشت در نگارخانه اشراق قم افتتاح شده و تا ۱۵ تیر ادامه دارد. «سفیران صلح»، ۲۰ قطعه عکس سیاه و سفید در اندازه ۷۰ در ۱۰۰ سانتی متر را شامل می شود. باید دید عکاسی از «قربانیان جنگ» برای منعم در چه مرحله ای است.

پروژه عکاسی از قربانیان جنگ در چه مرحله ای قرار دارد؟
این پروژه کما فی السابق ادامه دارد و هرازگاهی برای عکاسی از این موضوع به سفر می روم.

آخرین سفری که رفتید، کجا بود؟
مریوان.

و چند وقت به چند وقت از این عکس ها نمایشگاه برگزار می کنید؟
سعی می کنم هر سال حداقل دو نمایشگاه با موضوع قربانیان جنگ برگزار کنم، البته نمایشگاه اخیر من فقط به عکس های بمباران شیمیایی سردشت اختصاص دارد، در صورتی که در نمایشگاه های قبلی، موضوعاتی مانند بمباران یا صدمات حاصل از مین را به نمایش گذاشتم.

واکنش عامه مردم نسبت به این عکس ها چه طور است؟
مردم واکنش خوبی دارند. آن ها تصوری از اینگونه عکس ها ندارند و با دیدن عکس ها ذهنیت دیگری از جنگ در آن ها شکل می گیرد. با دیدن عکس ها می فهمند جنگ فقط محدود به یک دوره خاص نیست، بلکه می تواند تا سال ها بعد ادامه داشته باشد. وقتی آن ها از این منظر به جنگ نگاه کنند، به این نتیجه می رسند که جنگ، چیز وحشتناکی است و اثرات آن می تواند تا نسل های بعد هم ادامه یابد.

 واکنش مسئولین نهادها در مواجهه با عکس ها چیست؟
آن ها واکنشی ندارند. نه می گویند عکس ها خوب است، نه می گویند بد است.

فکر می کنید پروژه قربانیان جنگ تا کی ادامه داشته باشد؟
این پروژه یک جورهایی همیشه با من است. تا هر جا که بتوانم راجع به آن عکاسی می کنم. این موضوع برای من تمام شده نیست، بلکه از نظر من یک تاریخ است که تاریخ مصرف ندارد. می توان به آن رجوع کرد و مسائل بسیاری آموخت. عکاسی از قربانیان جنگ هر چه ادامه می یابد عکس ها عقلانی تر می شود.

از سفرتان به کردستان عراق بگویید.
در این سفر در وهله اول، به کسب اطلاعات پرداختم و البته عکاسی هم کردم. قرار بود که عکاسی از قربانیان جنگ در کردستان عراق ادامه داشته باشد، اما فعلا به خاطر شرایط حاکم بر عراق، متوقف شده است.

چه زمانی منتظر انتشار این عکس ها در قالب کتاب باشیم؟
انتشار این کتاب، هزینه زیادی نیاز دارد. نه پولش را دارم، نه کسی که دلش بسوزد و بخواهد از این کار حمایت کند. شعار هست، اما عمل نیست. به نظرم خود فرهنگ و هنر مهجور است و فقط به صورت ظاهری به آن بها داده می شود.