تصویر سال با پایانی متفاوت‌ برگزار شد

برگی دیگر به سابقه‌ی تصویر ایران اضافه شد، با بسته شدن پرونده یازدهمین تصویر سال. ساعتی پس از ظهر تا شامگاه جمعه ۱۶ اسفندماه اهالی تصویر به رسم هر سال دور هم جمع شدند و از فرش سفید یا همان جاده‌ی سفید تصویری‌ها از مقابل دوربین فرهاد توکلی فارسانی – که دو سالیست جای پدر – ساسان توکلی فارسانی- را در ثبت عکس‌های یادگاری تصویر گرفته ـ گذشتند.

 خیلی‌ها آمده بودند و طبیعتن جای خالی خیلی‌ها مشهود. امسال اهالی تئاتر و موسیقی در جمع تصویری‌ها حضوری متفاوت به برگزاری مراسم پایانی تصویر سال داده بود؛ تا جایی که محمد رحمانیان که این روزها کنسرت نمایش روزهای آخر اسفند با بازی غزل شاکری و اشکان خطیبی در تالار وحدت روی صحنه دارد، نمایشش را به همسرش مهتاب نصیرپور سپرده و آمده بود تا مجری برنامه باشد.

نمایشگاه تصویر سال تمام شد. از فردا در تالار وحدت بخش ویژه انتخابات عرضه می‌شود و باغ موزه قصر هم تعطیلات نوروز را میزبان تصویری‌هاست. اما جشنواره فیلم تصویر تا ۲۰ اسفند در تالار ناصری خانه هنرمندان ایران ادامه دارد.

به گزارش دبیرخانه تصویر سال، همان ابتدا فیلم کوتاهی را تصویر سالی‌ها آماده کرده بودند که با بازی حبیب رضایی در نمایش ترانه‌های قدیمی شروع می‌شد و بعد، رحمانیان از صمدیان خواسته بود ریسک را بپذیرد و به جای حبیب رضایی ـ مجری دو سال گذشته مراسم پایانی جشن تصویر سال ـ  مراسم پایانی جشن یازدهم او را اجرا کند.

در مراسمی که برای معرفی برگزیده‌های بخش‌های چهارگانه تصویر و دو بخش ویژه تدارک دیده شده بود، بخش‌های متوعی وجود داشت. از جمله اجرای زنده علی زندوکیل و سامان احتشامی. آنها در چهار بخش نواهای خاطره‌انگیزی را که توسط فردین خلعتبری تنظیم شده بود، اجرا کردند. یک بخش را متن ترانه به حاضران در سالن داده شد و همه‌ با هم همخوانی کردند.

ویدئویی هم از همخوانی غزل شاکری در کنسرت تئاتر روزهای آخر اسفند به نمایش گذاشته شد.

 رضا رخشانی اسامی برگزیده‌گان را می‌خواند و در بخش‌های مختلف هر یک از برندگان جوایز و تقدیرشدگان جوایزشان را از داوران همان بخش دریافت می‌کردند.

حجتاله ایوبی رییس سازمان سینمایی  و جلال رسول‌اف غایبان مراسم بودند. اما حسین انتظامی معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ابتدا تا پایان مراسم در این مراسم همراه تصویری‌ها بود.

رحمانیان که در کسوت مجری روی سن آمد از ناخوشایندی فضاهای دوبعدی گفت و افزود: بعد از ده سال که همواره تصویر در یک موقعیت دو بعدی همه چیزش تعریف می‌شود، در یازدهمین سال با جریان سه بعدی یعنی تئاتر همراه “تصویر” هستیم و ما بدون عینک این را برایتان پیش می‌بریم. من به خاطر همین دوبعدی بودن با سیف‌اله صمدیان مشکل دارم. ۱۷-۱۸ سال است که سیف‌اله را می شناسم؛ اوایل سعی می‌کرد به همه بگوید که شبیه یک بازیگر خارجی است. یک بار فیلم مرگ فروشنده را دیدیم از بازی‌ها پرسید و گفتم داستین هافمن خوب بازی می‌کرد؛ گفت نه آن یکی، منظورش جان مالکوویچ بود بعد عکس او را قاب گرفته بود گذاشته کنار عکس خودش می‌گفت ببین چقدر شبیه هم هستیم؛ من هم می گفتم نه! او یازده سال جایزه تصویر سال را برگزار کرده است و من الان می‌توانم بگویم سیف‌اله بودن بهتر از جان مالکوویچ بودن است.

بعد از صمدیان خواست بیاید و گزارش سالانه‌اش را ارایه کند و از تصویری بگوید که حالا یازده ساله شده؛ صمدیان گفت: تئاتری‌ها اگر دو بعدی را بیشتر دوست داشته باشند، تئاترشان هم ماندگار می‌شود. افتخار می‌کنم که رحمانیان دست‌اش را (اشاره به پخش فیلمی که رحمانیان درخواست کرده بود مجری تصویر یازدهم باشد) در روزهای آخر اسفند به ما داد.

او افزود: امسال دو بخش ویژه اضافه کردیم. در انتخابات سال ۸۸ از قضیهای که هر سال نمی توانیستم داشتیم و اعلام کردیم که به علت عدم ارایه تصویر کامل انتخابات این بخش را نداریم. اما امسال فضایی ایجاد شده که امیدوارم که این فضا واقعی باشد. شاید طرفداری از بخش خصوصی خیلی دوام نیابد و بودجه‌ی سالانه‌ی دستگاه‌های دولتی اعلام شود بخش خصوصی و مستقل فراموش شود؛‌با این حال ما امسال دست گرم به دو بخش داده‌ایم. با معاونت مطبوعاتی توافق نامه‌ای امضا کردیم که عکاسان مطبوعاتی عکس‌های انتخابات‌شان را ارائه بدهند و از فردا هم با تمام شدن نمایشگاه تصویر سال در خانه هنرمندان این بخش به تالار وحدت می‌برند و نمایشگاهی را با حضور رییس حمهور برگزار می‌کنند. امیدوارم از سال‌های دیگر آثار برای نمایش به شهرستان‌ها هم برود.

او خبر داد با پایان نمایشگاه باغ موزه زندان قصر قصد دارد در تعطیلات نوروز ۹۳ میزبان تصویر سال باشد. بنابراین با پایان این نمایشگاه در خانه‌ی هنرمندان،‌ چراغ نمایشگاه در باغ موزه‌ی زندان قصر روشن می‌شود.

برگزار کننده جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر اضافه کرد: امسال با سازمان سینمایی هم توافق‌نامه‌ای امضا کردیم که عکس‌های سینما سلام را جمع‌آوری کرده و در تصویر سال در بخشی جداگانه به نمایش بگذاریم. شاهد بودیم که برای اولین بار در دو بخش خاص عکس‌ها گرفته شده است یعنی بیرون و داخل سینما، که پیش از این در تصاویر منتشر شده، تنها سینماهای خالی را از داخل دیده بودم؛

به تعبیر صمدیان،  از آن مهم تر تصاویری از طریق انقلاب دیجیتال داخل سینما به دست آوردیم که اینها به تاریخ سینمای ایران اضافه شده است.

او تاکید کرد:‌ بخش غرور انگیز امسال، بخش سینما بود، ده سال جشنواره فیلم تصویر، طرف سینمایی را گرفته است که تجاری نیست و ما در این ده سال سعی کردیم دور از سیاست‌های  رایج فرهنگی، اینجا را به امنگاه فرهنگی تبدیل کنیم.

صمدیان گفت: امسال قرار گذاشته‌ایم که فیلمهای مستند و نوعی تجربه فجر را در جشنواره فیلم نمایش دهیم و  شاخص‌های ده دوره گذشته را هم نشان دادیم. این امید وجود دارد که اگر دولت جدید کمک کند این سینما می‌تواند فضای خاص خود را داشته باشد.

بعد رحمانیان که برای تقدیر از عکاسانی که آثارشان به‌صورت مجموعه عکس در بخش مالتی مدیای تصویر سال عرضه شده است، در نخستین اعلامش از زنده‌یاد صادق تیرافکن یاد کرد که سی سال عکس گرفت و زندگی کرد. او گفت از صادق تیرافکن به خاطر عکس‌هایش ممنونم لوح تقدیری آماده شده بود که قرار بود برادرش قاسم تیرافکن دریافت کند که به جشن نیامده است.

امیر عابدی – عکاس سینما – دومین نفر بود او بعد از دریافت تقدیرنامه‌اش گفت: سیف‌اله صمدیان سال‌هاست که تلاش می‌کند عکس‌ها ماندگار شود امیدوارم که روزی تجلیل ویژه‌ای از او شود

حسن قائدی به‌خاطر عکس‌های سوریه؛ زندگی و جنگ، جایزه‌اش را از احمد محیط طباطبایی دریافت کرد. قائدی گفت: برخلاف عکس هایی که از جامعه عکاسی ما بیرون می‌رود عکس حامد ملک‌پور از اجلاس ژنو عکسی بود که فکر کردم که اسمش روزی است که دنیا به ایران احترام گذاشت.

بابک صدیقی هم به‌خاطر مجموعه عکس‌های  آنها سوری هستند مورد قدردانی قرار گرفت. رحمانیان جایزه صدیقی را اهدا کرد. صدیقی گفت: سه ماه از این پروژه گذشته است اما هنوز آنجا هستم و غصه می‌خورم.

روایت تصویری از عاشورا عنوان مجموعه‌ی حامد صادقی بود که تقدیرنامه‌اش را علی کاوه داد. ایران از دریچه دوربین اکبر آغاجری و مذاکرات ۵+۱ از نگاه احمد معینی جم دو عکاس دیگری بودند که تقدیر شدند.

مهدی قاسمی در بخش انتخابات برگزیده شده بود. او گفت اولین بار که صمدیان را دیدم ۱۶ یا ۱۷ سالم بود ؛ از او پرسیدم که چطور سیف‌اله صمدیان سیف‌اله صمدیان شد؛ گفت چهل سال زندگی کردم الان به احترام شصت زندگی ایشان دست بزنید؛ سجاد صفری هم از حسین انتظامی تشکر کرد و گفت انشاءالله امیدوارم محدودیت‌های عکاسی خبری برداشته شود و روزهایی بیایند که همه‌ی ابعاد انتخابات ۸۸ را هم داشته باشیم. ابولفضل نسایی، مقداد مددی، سید محمود حسینی دیگر برگزیدگان بخش ویژه انتخابات بودند.

حسین انتظامی پشت تریبون رفت. او کوتاه و صمیمانه صحبت کرد گفت: من صمدیان را خیلی دوست دارم خودش هم می‌داند که البته این دانستن خوب نیست! ۱۷ یا ۱۸ سال پیش در وزارت ارشاد مدیر کل مطبوعات داخلی بودم که مجله تصویر تازه منتشر شده بود. یادم می‌آید که صمدیان به خط خودش نامه‌ای نوشته بود و دلگیری مختصری پیش آمده بود و من گفتم که با هزینه خود یک سال تصویر را مشترک می‌شوم .

دو فیلم – تیزر  برای کودکان موسسه محک ساخته علی زارع و دو فیلم کوتاه زنده‌یاد محسن رسول‌اف بخش‌های دیگر این برنامه بود.

در پایان مراسم هم فیلم‌های برنده‌ی تندیس در بخش جوانان زیر ۲۵ سال نمایش داده شد.

برگزیدگان بخش کاریکاتور هادی زائری مقدم جوایز را اهدا کرد. اما داوران بخش پوستر حاضر بودند و جوایز این بخش را اعطا کردند.

به‌ترتیب جوایز همه‌ی بخش‌های جوانان زیر ۲۵ سال کاریکاتور، گرافیک، عکس و فیلم به شرح زیر اعلام شد.