عکاس تئاتر؛ هنرمند اول یا هنرمند دوم؟

IMG_1878
الهام صالح/ دوربین.نت: یک نفر، عکاس می شود با دوربینی در دست. یک نفر سوژه می شود برای عکاس؛ سوژه ای خجالتی و کم حرف با کمترین ژست. سوژه، خودش است، بی اغراق، بی حرکتی که ویژه او نباشد.

یک نفر عکاس می شود، باز هم همان نفر قبلی. سوژه اما تغییر می کند؛ کمی پر جنب و جوش است. ژست می گیرد، شاید ژستی فراتر از خودش. عکاس، او را هم ثبت می کند.

بعضی هم هستند که نمی خواهند سوژه عکاس باشند، درست مثل زندگی.

بقیه می خندند. یعنی استاد جلسه، چه هدفی دارد؟ او «رضا موسوی» است؛ عکاس تئاتر و می خواهد از عکاسی تئاتر بگوید. همه این تئاترها را هم اجرا می کند تا برای حاضران در پنجمین سه شنبه دوست داشتنی دوربین.نت، مثالی ملموس فراهم کند در تفاوت عکاسی مستند اجتماعی و عکاسی تئاتر. بخش هایی از اطلاعاتی که وی سه شنبه ۱۳ اسفند در پنجمین سه شنبه دوست داشتنی دوربین.نت به مخاطبانش ارائه داد، به این شرح است.

– در برنامه ای که اجرا کردیم، یک نفر، سوژه شد. خودش بود. یک نفر دیگر هزار ادا درآورد. یکی گفت نمی خواهم از من عکس بگیرید. این ها عین زندگی است. کارهایی که بچه ها در مواجهه با عکاسی انجام دادند، همان کاری است که در زندگی انجام می دهند. تقسیم بندی های عکاسی هم از همین جا شروع می شود. آنچه ضرورت دارد این است که هم مقابل دوربین، هم پشت دوربین آنچه هستید، باشید.

– نکته ظریف عکاسی این است که همیشه چیزی را می بینید که در زندگی انجام می دهید.

– در طول روز هزاران اتفاق رخ می دهد، ولی شاید برای شما جذاب نباشد چون سوژه شما نیست. اگر جریانی مشابه تفکر و خلق و خوی خود پیدا کنید، برایتان جالب توجه می شود.

– آنچه در عکاسی تئاتر اتفاق می افتد، از یک جهت بسیار جذاب است. در همه نمایش هایی که اجرا می شود، تجربه ای از زندگی رخ می دهد که الزاما شما در آن درگیر نیستید.

– اگر عکاسی تئاتر را دوست دارید، باید به شناخت تئاتر برسید و موضوعات درونی خود را هم کشف کنید.

– در عکاسی تئاتر، ایدئولوژی شما در زندگی در برخورد با جریانی که در آن نقش ندارید، با یکدیگر تلفیق و تقاطع این ها باعث به وجود آمدن عکس تئاتر می شود.

– یک سری از عکاس ها از تئاتر، عکس خبری می گیرند چون به تئاتر به عنوان یک خبر نگاه می کنند.

– تئاتر، یک رویداد هنری رویاگونه است و باید از آن جور دیگری عکاسی کرد.

– به عنوان عکاس باید خیلی فعال باشید و خیلی خوب حرف بزنید. نباید سکوت کنید. این نکات در کار شما خیلی تاثیر دارد. ارتباط برقرار کردن، حرف زدن و فعال بودن، در عکاسی شما خیلی تاثیرگذار است.

– در عکاسی تئاتر این اتفاق رخ می دهد: یک جریان هنری وجود دارد که رو به جلو حرکت می کند. شما به عنوان هنرمند وارد این معرکه می شوید. دو راه برایتان وجود دارد؛ راه اول؛ می توانید هنرمند دوم باشید. راه دوم؛ می توانید هنرمند اول باشید.

– این یک درس است؛ حرف بزنید و نسنجیده حرف نزنید.

– به «مفاهیم» دقت کنید. آنچه شما را به هنر پیوند می دهد، «مفهوم» است.

– عکاسی تئاتر، درگیر دو هنرمند است؛ هنرمند هنرهای دراماتیک و هنرمند هنرهای تجسمی. عکس تئاتر در رقابت بین این دو رخ می دهد.

– باید در عکاسی تئاتر، چیزی به اتفاقی که در حال وقوع است، اضافه کنید.

– در عکاسی تئاتر باید ارتباطتان را با دنیای بیرون قطع کنید. در عکاسی اگر به ناخودآگاه برسید، موفق تر عمل می کنید. ناخودآگاه، تشکیل شده از داشته های شما، تاثیراتی که از محیط اطراف گرفته اید و آنچه جزو شخصیت شما شده.

– از قول مهدی نصیری؛ منتقد تئاتر نقل می کنم: در عکس های خوب تئاتر، درام اتفاق می افتد.

– در عکاسی تئاتر باید سرعتی عمل کرد.

– در عکاسی تئاتر، مطلقا از لنز تله استفاده نکنید. با لنز واید عکاسی و سعی کنید ایده هایتان را در فضای باز، گسترده کنید.

– یک قاعده کلی وجود دارد؛ همیشه حرفی برای گفتن هست، حتی اگر چیزی در میان نباشد.

– حتی در عکس هایتان هم باید بدانید کجا حرف بزنید و کجا سکوت کنید.

– نزدیک ترین ماجرا به عکاسی تئاتر، عکاسی فاین آرت است.

– اشکالی که عکاسی تئاتر دارد این است که ما را نسبت به فکر کردن تنبل می کند.

– یکی از تمرینات مشکل در عکاسی تئاتر این است که با یک نگاه و ایده وارد تئاتر شوید. مثلا بخواهید با عکاسی از یک نمایش به این موضوع برسید که سیگار کشیدن بد است.

– عکاسی تئاتر، لقمه آماده است.

– نمی توانید اثری دور از خودتان تولید کنید. باید نزدیک ترین موضوع به خودتان را تولید کنید.

– عکاسی تئاتر، موضوع برخورد هنرهای دراماتیک و هنرهای تجسمی با هم و محصول آن یک تصویر است. این تصویر، دو حالت دارد؛ یا ما را به سوی نمایش راهنمایی می کند، یا ما را به خودمان و مخاطبمان.

– باید بتوانید مساله خودتان را بیان کنید.

– هنر را برای خودتان بخواهید و بحث معروف شدن از طریق هنر را از هنرمند شدن جدا کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.