عکاسی مستند؛ رنگی مرکب از سه یا چهار رنگ

الهام صالح/ دوربین.نت: گاهی می توان با استفاده از واژه های کلیشه ای، عبارت ها را تعریف کرد؛ تعاریف کاملا آکادمیک و رسمی. اما گاهی هم می توان عبارت های نرمی برای تعریف کردن به کار برد. این اتفاقی است که در کتاب عکاسی مستند اجتماعی صورت گرفته. «علی اکبر شیرژیان»، عکاسی مستند را در تعابیری زیبا و با مثال هایی کاملا قابل فهم تعریف کرده:«به ترکیب رنگ ها تا به حال توجه نموده اید؟ ترکیب رنگ آبی و زرد می شود سبز و رنگ سبز به شباهت هیچکدام از رنگ های مولد خود نیست و طیف رنگی متفاوتی را بروز می دهد. عکاسی مستند نیز از ترکیب زیباشناسی هنری، و حساسیت اجتماعی با دغدغه انسان ترکیب یافته اما هیچکدام آنان بتنهایی نیست. رنگی است که از ترکیب دو، سه یا چهار رنگ دیگر درست شده اما به شباهت هیچکدام آنان نیست و ویژگی منحصر بفرد خود را داراست و آن «بی شِکل» یا «بی رنگ» بودن است.»

اما جدا از این تعریف زیبا، عکاسی مستند، ثبت مردم در محیط طبیعی آنان توسط دوربین عکاسی است. کتاب «عکاسی مستند»، نوشته «علی اکبر شیرژیان» می خواهد از این نوع عکاسی بگوید.

شیرژیان علاوه بر تعریف و تشریح عکاسی مستند، به تعریف تک عکس و مجموعه عکس هم می پردازد:«هر تک عکس، داستانی در دل خودش دارد چون اطلاعات به بیننده منتقل می کند اما گاهی این «ظرفیت بیان» توانایی لازم برای بیان موضوع را ندارد و عکاس ناچار می شود با چند فریم عکس، موضوع خود را به بیننده نشان بدهد. بطور کلی به این محصول عکاس که چند عکس از یک موضوع را نشان می دهد مجموعه عکس می گویند.»

او ضمن اشاره به تفاوت های کارگاه های عکس و مسترکلاس ها، تاکید می کند که عکاسان برای ارائه عکس های مستند خود در مسابقات باید پروپوزال تهیه کنند:«پروپوزال حاوی متنی است که شما در آن، پروژه ارسالی را برای ارزیابی داوران شرح مبسوط می دهید. پروپوزال می تواند یک یا دو صفحه A4 باشد و باید به شکل حرفه ای پروژه عکاسی را به هیئت انتخاب معرفی و نظر آنان را نسبت به دیدن عکس ها ترغیب نماید.»

نویسنده همچنین بر نوشتن شرح عکس هم تاکید فراوان دارد:«یکی از بنیادی ترین اهداف عکاسی مستند ارائه اطلاعات است و توضیح عکس یعنی کپشن و کاتلاین کمک می کند عکاس اطلاعات لازم را برای درک بهتر بیننده را در اختیار او قرار دهد. کپشن تیتر شروع توضیح و کاتلاین متن توضیح عکس است. توضیح نباید چیزیکه بیننده در عکس بروشنی می بیند را شرح مجدد بدهد، توضیح عکس به شکل خلاصه درباره چه؟، کی؟، چه وقت؟، کجا؟، و چرا؟ شرح مختصر می دهد.» وی در کتابش راهکارهایی را هم برای به وجود آوردن سبک شخصی عکاسی ارائه می کند.

این کتاب، بخش هایی مانند «الفبای تصویری»، «روش ارائه مجموعه عکس»، «عکاسی پرتره محیطی مستند»، «تفاوت عکاسی مستند تاریخی با عکاسی مستند ژورنالیستی و هنری»، «معرفی چند ورک شاپ و مسترکلاس بین المللی عکاسی مستند»، «نقد و تحلیل عکاسی مستند در ایران» و «نقد و تحلیل عکاسی مستند ژورنالیستی در ایران» را شامل می شود.

«عکاسی مستند»، حاوی اطلاعات بسیار باارزشی برای عکاسان است که بیان آن ها در قالب یک معرفی کوتاه نمی گنجد. این کتاب را باید به صورت کامل مطالعه کرد.

عکاسی مستند/ علی اکبر شیرژیان/ نشر شورآفرین

New+Image-41

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.