الهام صالح/ دوربین.نت: دو کودک؛ دو پسربچه در پیش زمینه عکس و در پس زمینه، زمینی پر از زباله و ساختمانی با پنجره هایی که چارچوب ندارند، نشانه ای از جنگ ظاهرا، اما این که چه جنگی و در کجا، معلوم نیست. مرد زندانی در کنار همسر و فرزندش، با پاهایی که با زنجیر به یکدیگر متصل شده اند، اما انگار این اتفاق برای هیچ کدام از اعضای خانواده مهم نیست، نه برای کودک – که در سنی نیست که بفهمد زندان یعنی چه – نه برای زن، نه حتی برای مرد. هر سه، چهره هایی خندان دارند، کودک به خاطر بازی کودکانه اش با تسبیح پدر، زن به خاطر خوشحالی کودک – و شاید از شوق دیدار شوهر زندانی اش – و مرد هم به خاطر خوشحالی این دو، هر چند که چیزی از صورتش پیدا نیست، اما خط خنده را می توان در کنار چشم او دید.
این ها و سایر عکس ها، تصاویری هستند که در بخش تک عکس کتاب اولین جایزه سالانه عکاسی مطبوعاتی کاوه گلستان قرار گرفته اند. کتاب، عکس های این جایزه را در معرض نمایش قرار می دهد. کتاب، مملو از عکس است، اما در صفحات ابتدایی آن کلماتی هستند که از شکل گیری جایزه کاوه گلستان می گویند. «لیلی گلستان»، در همین صفحات و در مقدمه درباره شکل گیری این جشنواره چنین گفته:«وقتی کاوه رفت… حس کردم باید کاری برایش بکنم، کاری در خور او و در خور شخصیت و اعتبار جهانی او. فکر کردم بهترین کاری که می شود کرد این است که جایزه ای به نام او برای عکاسی خبری ایران درست شود. اولین جایزه ی مستقل عکاسی خبری.»
این جایزه در دو بخش تک عکس و گزارش تصویری برگزار شد که تک عکس، بخش اول و گزارش های تصویری، بخش دوم عکس های این کتاب را تشکیل می دهند. اغلب عکس ها هم به موضوعات اجتماعی اختصاص دارند؛ کودکان، زنان و مردانی در کوره های آجرپزی، بازماندگان زلزله، معتادها و …
عکس های این کتاب در دو قالب رنگی و سیاه و سفید ارائه شده اند.
اولین جایزه سالانه عکاسی مطبوعاتی کاوه گلستان/ مجموعه عکس گروه عکاسان/ نشر دیگر
دیدگاهتان را بنویسید