الهام صالح/ دوربین.نت: با تاریخ آغاز می شود که تاریخ مهم ترین بخش آن است. نمی توان به سادگی از کنار این بخش عبور کرد. دقیقا به همین دلیل است که در نخستین فصل کتاب، کلمات به پیشینه این استان اشاره ای دارند. کتاب، قرار است استانی با مساحت حدود ۷۲ کیلومتر را توصیف کند. این استان از شمال و شمال شرقی به کرمان، از غرب و شمال غربی به فارس و بوشهر و از شرق به سیستان و بلوچستان متصل است. این توصیف ها از استانی به نام «هرمزگان» خبر می دهند، استانی با آب و هوای گرم و خشک و جزیره های متعدد. در پیشینه «هرمزگان»، می توان به قلعه پرتغالی ها با کلیسایی که داخل آن قرار گرفته و توپ های باقی مانده از دوران پرتغالی ها نگاهی انداخت، یا با مشاهده قلعه های فین و هزاره، مساجد جامع «بستک» و «ملک ابن عباس» و امامزاده سید مظفر (ع)، تاریخ این استان را ورق زد. با کتاب «هرمزگان» می توان گذری داشت به لافت؛ بندری که به بندر بادگیرها معروف است. می توان مهمان خانه مستوفی و خانه فکری شد، یا اشیاء داخل موزه خلیج فارس را از نظر گذراند. اما کتاب، فقط مختص تاریخ نیست، بلکه صفحات پایانی آن، مراسم و آیین های اجتماعی – مذهبی این استان را نیز به تصویر می کشند. فصل دوم «هرمزگان»، فصل «کار و زندگی» است. کلمات آغازین فصل، چنین روایت می کنند:«انسان آمده بود تا زندگی کند و زندگی با ساختن و یافتن معنا می شد. این گونه بود که هرمزگان از زمان های دور، دیار یافتن بود و ساختن. هر روز زندگی جاری تر می شد و امروز در این دیار نشانه های زندگی بسیار است.» مردهایی خندان که ماهی صید کرده اند، زنانی که با جهله، آب حمل می کنند، پخت نان، تولید خرما و زنانی که رودوزی ها سنتی می دوزند، برخی از تصاویر همین زندگی هستند که هر روز جاری تر می شود. فصل سوم «هرمزگان» هم طبیعت و حیات وحش این استان را نمایش می دهد. ساحل سورو، جنگل های حرا، گلخورک، سبزقباها و جزیره ستاره ها، در این فصل، جلوه گری می کنند. فصل چهارم کتاب هم با تصاویری از بندر شهید رجایی، فولاد هرمزگان، بندر آفتاب و سد جگین، هرمزگان امروز را در قاب تصویر به نمایش درمی آورد.
هرمزگان/ زیر نظر همایون امیرزاده/ ناشر: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان
با سلام
جالب بود موفق باشید