شصت و نهمین شماره «سرزمین من» با قوها؛ مهاجران برفی ایران

الهام صالح/دوربین.نت: «آداب پاچه خواری»، اشتباه نکنید! قرار نیست در اینجا رفتارهای نامناسب اجتماعی را ترویج دهیم. این عنوان یکی از مطالب ماهنامه «سرزمین من»، ویژه اسفند است، اما حتی این مطلب هم قرار نیست بدآموزی داشته باشد.
«آداب پاچه خواری»، گزارشی درباره «کله پاچه» و سیری در سرگذشت یک غذای لذیذ ایرانی است از مزه صفوی کله پاچه، تا آداب کله خوری. این گزارش، با تصاویری از یک کله پاچه فروشی که توسط «منصوره معتمدی» به ثبت رسیده، همراه است.
در نخستین صفحات «سرزمین من»، تصاویری از ایران زمین ارائه شده؛ «خفته در برف»، گردنه الماس شهرستان خلخال، «جشن زمستانی»، جشن سده در کرمان و «پرواز روز برفی»، بوستان گلریزان ولنجک را به تصویر می کشند. در «تصویر ایران زمین»، عکس بر متن غالب است.
«ایران ماقبل تاریخ»، مطلب بخش تاریخ و باستان شناسی شماره شصت و نهم «سرزمین من» را تشکیل می دهد. در این مطلب، در سنگ نگاره های تیمره، کاوش صورت گرفته است. «انسان بالدار»، «موزه تیمره»، «شکار مارال» و «کتیبه بزرگ»، بخشی از عکس هایی است که در این مطلب ارائه شده.
«نگاره های سنگ و خاک»، در بخش طبیعت نیز، پدیده های زمین شناختی ایران را با موضوعاتی مانند انفجار آتشفشان، شهر خیالی لوت و چشمه هزار سنگ را در قالب عکس به نمایش درمی آورد.
تحفه نطنز، که شنیده اید؟ اما قرار نیست مطلبی در «سرزمین من»، مطلبی در این باره بخوانید، بلکه درباره «تحفه حمام» مطلب می بینید. «تحفه حمام» با تکیه بر عکس، گزارشی از کارگاه سنتی صابون پزی در مراغه را در بخش مردم شناسی به تصویر می کشد.
اما یکی از جالب ترین مطالب ماهنامه سرزمین من، مطلبی است درباره عروس روی آب؛ قوی مهاجر:«از دور که نگاه کنی، انگار عروسی سپیدپوش با چشم های سرمه کشیده و گردنی که به ناز خمیده، در آب سر می خورد و عشوه می پراکند. این همان قوی گنگ است که با رنگ سپید بدنش، منقاری نارنجی که روی آن برجستگی های سیاه رنگی دارد و گردنی که هنگام شنا به حالت (s) نگه می دارد، آن را از قوهای دیگر متمایز می کند.»
تصویر روی جلد شماره ۶۹ ماهنامه سرزمین من، نیز به همین پرنده ها اختصاص دارد، به «مهاجران برفی ایران».
«رضا مختاری»، سردبیری «سرزمین من» را بر عهده دارد. این نشریه، ویژه اسفند منتشر شده است.