همهچیز از لحظهای که خبر ناگوار بیماری پدرم را شنیدم شروع شد ، تشخیص پزشکان (سیروز کبدی) بود ، حال پدر رو به وخامت بود و ما شاهد تحلیل جسم و جان او بودیم، درمان پدر در حالی آغاز شد که با تغییرات اجتماعی و اقتصادی ناشی از تحریم های اعمال شده علیه ایران مواجه بودیم . همزمان با تلنبار شدن کاغذپارهها در سازمان ملل و نهادهای بینالمللی، بخشی از خانه نیز از حجم کاغذ هایی که نام داروهای نایابی برآنها نوشته میشد، پُر میشد.
دغدغهی تهیهی داروهای نایاب و گران قیمت در آن روزهای پرتلاطم، بیماران و همراهان مستاصل را به مراکز متفاوت درمانی دولتی یا خصوصی میکشاند. قحطی دارو فشاری به مراتب بیشتر از خود بیماری به بیماران و خانوادههایشان وارد میکرد ، تحریمهای داروئی و اقتصادی ایران در دورهای که هر یک روزش برای بیمار و خانواده اش به مثابه یک قرن میگذشت، جنگی خاموش و به دور از هیاهو و جنجال رسانهای بود که بیماران و خانوادههای آنان را مظلومانه قربانی دلالان تحریمها کرده بود ، مجموعه ی حاضر سعی دارد نه تنها زندگی این بیماران و دردها و رنج های نهانشان را به تصویر بکشد ، بلکه معضلات اجتماعی که تنها یکی از جنگهای خاموش جامعهی ما در ده سال گذشته است .
افرادی که دراین پروژه همیاری کرده اند :
هیأت انتخاب تصاویر : محمد مهدی رحیمیان ، فرهاد سلیمانی و محمد نوروزی
چیدمان عکس: حسین جلالی
طراح جلد: محمد حسین ایروانی
ویراستار: سعید کیایی
ویرایش عکس و ناظر چاپ : ساسان پناهی
زمان : ۱۳/۲/۱۳۹۶ لغایت ۲۰/۲/۱۳۹۶ ساعت ۱۶ الی ۲۰
مکان : خانه عکاسان ایران واقع در خیابان سمیه، نرسیده به خیابان حافظ، حوزه هنری، خانه عکاسان ایران، گالری یک
تعداد آثار نمایشگاه : ۲۵ عدد قاب ، ۱۱ عدد قاب ۱۰۰*۶۶ و ۲۳ عدد قاب ۵۰*۷۰ و یک سایز ۱۸۰*۱۲۰ می باشد .
مهدی حسینی کارشناس عکاسی خبری از دانشگاه خبر و دارای یک نمایشگاه انفرادی و گروهی می باشد .
دیدگاهتان را بنویسید