کتاب “عکاس مینیمالیست”، اثر استیو جانسون توسط کریم متقی، پوریا زینالزاده و افسانه آدیگوزل منتشر شد.
انتشارات کتاب پرگار این کتاب را در ۲۲۴ صفحه و با تیراژ ۲۰۰۰ نسخه در تابستان ۱۳۹۵ خورشیدی به قیمت ۳۰۰ هزار ریال منتشر کرده است.
در پیشگفتار این کتاب به قلم “کریم متقی” آمده است؛ دوربین خوب و ابزارآلات متعدد تضمین کننده عکسهای عالی و بینقص نخواهند بود. نور، ترکیب بندی، درک سوژه و مسائلی از این دست از اهمیتی حیاتی برخوردارند. بنابراین با در نظر گرفتن موضوع و نوع فعالیت خود باید ابزار مکفی را انتخاب کرده و از بار غیرضروری بکاهیم.
در مراجعه به تاریخ هنر و عکاسی ملاحظه خواهیم کرد که تأثیرگذارترین عکس ها – مانند “مرگ سرباز جمهوری خواه” رابرت کاپا، “کودک گرسنهی سودانی و لاشخوری در کمین” کوین کارتر، “اعدام ویتکنگی غیرنظامی در سایگون” ادی ادمز و … – با ابزاری ساده تهیه شدهاند و از سوی دیگر از تعدد عوامل و نشانههای بصری نیز در این عکسها خبری نیست.
از خلال تجارب تاریخی آموخته ایم که راز تأثیرگذاری روایتهای ادبی و بصری در پرهیز از تراکم دلالتهای معنایی مضاعف و بهرهگیری از حداقل عناصر تخیلی و بصری نهفته است. رباعیات خیام، حکایتهای سعدی، ناصر خسرو و عبید زاکانی، داستان و فیلمهای کوتاه و هایکوهای ژاپنی در نتیجهی نقصان فناوری یا عدم اشراف به ابزار شکل نگرفتهاند، بلکه زاییدهی ذهن خلاق و کمینهگرای (مینیمالیستی) هنرمند بودهاند.
آثار به جامانده بر دیوار غارها و بدنهی ظروف سفالینِ عهدهای پیشین ما را در سادگی این اشکال و همچنین سادگی ابزار خلق و تولیدشان به فکر وا می دارد؛ که بازنمایی تأثیرگذار یک شیء و رویداد چگونه با ایجاد چند خط و نقطه، توسط ابزاری ساده و دم دستی، انجام گرفته است.
طبیعی است که در ژانرهای متنوع عکاسی – معماری، پرتره، طبیعت، خیابانی، مستند و … – به ابزاری متفاوت نیاز خواهیم داشت و توفیق در تمام این زمینهها تنها با یک دوربین slr غیرممکن است. در خود عکس و بازنمایی رویدادها و اشیا نیز تعدد عوامل بصری، قوه تخیل عکاس و نهایتاً مخاطب را پراکنده خواهد ساخت.
عکسهای ساده و سرراست، با حداقل عوامل بصری، راه را برای خوانش آسان و موفق تصویر و نتیجهگیری مخاطب باز می گذارد. پرواضح است که شناخت از موضوع و تشخیص ابزار مورد نیاز و ایجاز در استفاده از نشانهها و استعارهها، مختصرگویی و مختصرنمایی، تخیل عکاس و نهایتاً درک مخاطب را هموار خواهد کرد.
رابرت براونینگ میگوید ” Less is more کمتر، بسندهتر” و “سادهتر، قابل فهمتر”. ازین روی “خلق ترکیبی بینقص، صراحت و سادگی بیان در گروی بهرهگیری از ابزار مکفی و متمرکز ساختن کادر عکس در عناصر اصلی است”.
دیدگاهتان را بنویسید