نویسنده : محمدسبحان
در این نقد نامه به نقد نمایشگاه عباس کوثری می پردازیم. با توجه به شناخت عکاس می توان به هدف او از برپایی چنین نمایشگاهی با عنوان قرمزها و سبزها می توان به تفکیک گرایی این عکاس در موضوعات مورد بحثش پی برد. اینکه دو گروه از انسانها میتوانند روی زمین همیشه در خاطرها ماندگار شوند.
گروه سبزها که بیش از حد پاکی و مظلومیتشان قرن هاست که مورد توجه عزاداران حسینی قرار گرفته و جدا از هرگونه تفکر و قومیت برای همگان واضح و مبرهن است که در چهارده قرن پیش رویدادی رخ داده که هم اکنون به نیکی از او یاد می کنند. در جهت دیگر گروه ظالمان هستند که بدترین نفرین ها قرن هاست که پشت آنهاست و مردم در سراسر ایران و جهان اسلام و مذاهب دیگر به خودی می شناسند و می دانند جنگی بین لشگر سفید و سیاهی بوده که همان تقابل خیر در برابر شر محسوب می شود. اینکه عباس کوثری چرا به این موضوع پرداخته و آن را در جهان امروز و در ثانیه های زمان معاصر در هنر خود پراکنده کرده علتش می تواند یک چیز باشد، آن منسجم کردن یک دوره تاریخی مذهبی در ذهن مردم دنیا، که روشنی عدالت را جزو حقوق مدنی شان می دانند. مخاطب او در ایران نبوده و نیست. او می خواسته با این عکس ها استیتمنت بسیار پیچیده اش در ذهن مخاطبان خاص جهانی جای دهد. ایشان نمایش مردم معاصر را در نشان دادن تقابل سبزها و قرمزها در تعزیه خوانی، مظهر و سنبل یک غیر عادت می دانند.
او مردم عادی را همان طور که هستن ثبت کرد ولی این همان لباس و رنگ است که جان تازه ای به وقایع می دهد اینگونه است که غیرعادت های مردم عادی در عزاداری محرم هر سال به گونه ای که ممکن است عادت های آن ها را تغییر کند و آیینی جدید و یا حتی بدعتی جدید به این مراسم اضافه می شود.
به این معنی که آنها هر سال با رویکردی متفاوت و نگاهی متفاوت تر به این رویداد نگاه می کنند و حتی فقط پوشیدن این لباس ها برای ساعتی محدود به آنها شخصیتی در خور این ایام می دهد و زندگی عادی خود و دیگران را برای چند ساعت دچار چالش می کنند، در صورتی که ممکن است روز به روز به همین لباس ها و عتقادات شان سست تر شده باشند و هستند گاه ها افرادی که با دیدن این نمایش ها منقلب شود و فرهنگ شهادت و دفاع از مظلوم را در بر می گیرند.
نقد فنی نمایشگاه:
کادرها در این عکس ها کاملا لانگ شات است و با کمترین اصلاح رنگ و نور عکس ها به چاپ رسیده بود در ضمن از لحاظ عکاسی معاصر این عکس ها پرترهایی از وضعیت کنونی این مراسم و مداخله آن با تضادهای فرهنگی یک ملیت است ،که در جهان معاصر دیگر فقط واقعه را نمایش می دهد ومردم لمسی از حقیقت آن ندارند، زیرا نسل هایی جدید در ایران دچار دگرگونی در فهم مفاهیم مذهبی اسلامی هستند و دیگران هم فقط نگاه می کنند.
این عکس ها و در مجموع این فرم ارائه و در معنا مفهومی بسیار گسترده بسیار مناسب بود و در نگاه اول و دوم ممکن است کسی را مجذوب نکند ولی وقتی با نگاهی جهان بینانه و استیتمنت نسبتا قوی عکاس را مطالعه می کنیم،به حقیقت دست پیدا خواهیم کرد و مفهوم زیبایی شناختی در اینجا شکل می گیرد. زمانی که سبز و قرمز در میان مردم هستند، دیده نمی شوند چون وقت استراحت است نه نمایش…؟؟؟
دیدگاهتان را بنویسید